Varkens gebruiken hun neus om de grond om te woelen, op zoek naar wormen, insecten en ander eetbaar spul: gras, wortels, knollen, zaden, fruit en bessen. De wroetschijf van het varken is gevoelig, maar ook sterk. Een mooie grasmat is binnen de kortste keren omgeploegd. Onder semi-natuurlijke omstandigheden zullen varkens, die gevoerd worden met brokken, toch nog zeventig procent van hun actieve tijd spenderen aan wroeten, grazen en scharrelen.
Sommige varkenshouders proberen het wroeten te voorkomen door varkens een ring in de neus te doen. Maar dat is al sinds 2016 verboden. Achtergrond is dat de integriteit van het dier niet mag worden aangetast en dat dieren hun natuurlijke gedrag moeten kunnen tonen.
Vroeger gebruikten boeren de wroetcapaciteiten van hun varkens actief. Varkens zijn ideale voorbewerkers van nog niet gecultiveerde grond. Dus als er een stuk moestuin bij moest komen of een stukje weiland moest braak gelegd, dan werden eerst de varkens erop losgelaten. Ook nu nog kunnen hobbyvarkenshouders hun dieren zo gebruiken, en de varkens kunnen zich heerlijk uitleven. Zet het stukje land met stroomdraad af, plaats er een mobiel varkenshok op (bouwtekeningen: zie Dierenverblijven ) en verstop een paar wortels en bieten verspreid in de grond. Als het goed is, zorgen de varkens dan binnen een paar weken tijd voor een prachtig stuk omgeploegd moestuin of weiland.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
