Paarden hebben vaste mestplaatsen waar ze niet eten.Merries (en ruinen) ruiken aan de mest van groepsgenoten, blijven daar staan en ontlasten zich. In de praktijk valt de nieuwe mest dan net een metertje verder op de grond. Als de mestballen niet regelmatig worden opgeruimd, wordt het mestgebied steeds groter.
Hengsten daarentegen mesten het liefst precies bovenop plaatsen waar al eerder door henzelf of hun groepsgenoten is gepoept. Ze snuffelen aan de mest, stappen er vervolgens netjes overheen en doen hun behoefte precies boven de oude hoop. Dit zou de geur van bronstige merries in de groep camoufleren en dus concurrenten op afstand houden. Daarnaast is het dominantiegedrag: de heersende hengst heeft het voorrecht om overal overheen te poepen.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
