Paarden leven van nature in kuddes, waarbinnen een strikte hierarchie geldt. Paarden hebben een leider nodig en ze vinden het ook prettig als de leider beslissingen voor hen neemt. Die leidersrol ligt bijna altijd bij een oudere merrie.
Wanneer onze huispaarden met soortgenoten in de wei lopen, zal ook een dominant paard de rol van leider opeisen. Dat gebeurt niet altijd zachtzinnig; trap-, duw en bijtgedrag kan zorgen voor flinke verwondingen en kreupelheid. Toch is het verstandig als mens niet in te grijpen als er een conflict over de hierarchie is. De dieren zullen het zelf moeten uitvechten. Het is wel van belang dat de paarden voldoende ruimte hebben om weg te kunnen lopen als er eentje dominant gedrag vertoont. Ronde ruimtes vinden paarden prettig, omdat ze dan niet 'opgesloten' kunnen worden in een hoek. Zeker als de hierarchie nog niet bepaald is en er strijd in de groep is, helpt het om (tijdelijk) met behulp van afrastering de hoeken in het terrein af te vlakken en meer ronde vormen te creeeren.Bij de africhting van paarden kun je gebruik maken van de gehechtheid aan hierarchie van paarden. Zo is het handig jonge paarden achter een ouder dier (liefst de ranghoogste merrie) de eerste beginselen in de africhting bij te brengen. Later wordt die rol door de mens overgenomen.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
