De geboorte van een veulen gaat meestal erg snel. Het is belangrijk dat er iemand - op enige afstand, eventueel met behulp van een camera - aanwezig is om te kijken of alles goed gaat.
Het eerste dat je van de geboorte van een veulen ziet, is het breken van het water. De merrie gaat staan plassen en daar lijkt geen einde aan te komen. Sommige merries gaan meteen al liggen bij de weeën, maar er zijn er ook die steeds weer opstaan. De meeste merries zweten nu erg. Laat de aanstaande moeder zo veel mogelijk haar eigen gang gaan.
Na het water komen de hoefjes tevoorschijn. Controleer of het de voorhoefjes zijn, dan is het neusje ook meteen zichtbaar. Bij een normale geboorte ligt het hoofdje namelijk naar voren gestrekt tussen de voorbenen. Zo niet, direct de dierenarts laten komen! Er is dan sprake van een stuitligging of een andere afwijkende ligging, en dat kan complicaties geven. Wie ervaring heeft, kan de merrie helpen door de voetjes beet te houden en met de weeën zachtjes mee naar buiten te trekken. Zonder ervaring: niet doen.
Foal in mare maakte een mooie CD over de geboorte van een veulen. Hieronder een trailer.
Als alles goed gaat, komt al snel het neusje tussen de voorbenen mee naar buiten. Veeg het slijm van de neus, zodat het veulen lucht kan krijgen. Geleidelijk zal steeds meer van het veulen zichtbaar worden, totdat hij of zij er helemaal uitglijdt.
Hoewel een staande bevalling er eng uitziet (het veulen valt dan op de grond; vandaar het dikke pak strooisel of stro op de vloer), helpt de zwaartekracht de merrie bij het laatste stuk. Toch blijven veel merries liggen. De navelstreng moet zolang mogelijk verbonden blijven met de placenta. Zo krijgt al het bloed uit de placenta de kans naar het veulen te stromen. De navelstreng breekt op gegeven moment vanzelf af door bewegingen van de merrie.en het veulen.
Meer over de voortplanting van paarden:
Terug naar:
