Varkens die in Europa commercieel worden gefokt blijken een zeer divers mozaïek te hebben van Europese en Aziatische genvarianten. Met name de Aziatische genen zorgen voor een groot aantal biggen binnen de Europese varkensrassen.
Dat blijkt uit onderzoek van Wageningen Universiteit, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications. Ze ontdekten hoe het komt dat onze huidige commerciële varkens veel meer op Chinese varkens lijken dan op Europese wilde zwijnen. De oorzaak is te vinden in Engeland waar eind 18de begin 19de eeuw een grote vraag kwam naar varkensvlees en varkenshouders. Zij zagen dat Aziatische varkens kenmerken hadden die zij in hun eigen varkens wilden verbeteren. Chinese varkens - denk aan het Meishan varken
met worpen van zo'n zeventien biggen - waren in het algemeen veel vruchtbaarder en vetter dan hun Europese soortgenoten. Daarom hebben fokkers destijds een aantal Chinese individuen geïmporteerd en gekruist met hun eigen Europese varkens.
De grotere genetische diversiteit binnen de huidige commerciële varkensrassen, is dus het resultaat van kruisingen tussen Europese en Chinese varkens zo’n tweehonderd jaar geleden. Sterke selectie op kenmerken als vruchtbaarheid en vetaanzet van de Aziatische varkens heeft er vervolgens voor gezorgd dat sommige stukjes Aziatisch DNA nog steeds aanwezig zijn in de Europese varkens. Een voorbeeld is het AHR gen, waarvan veel Europese varkens de Aziatische variant bezitten. Zeugen met het Europese gen krijgen significant minder biggetjes dan dragers van de Aziatische variant.
Redactie Levende Have-Bron: WUR
Comments
Weer is Wageningen weer eens in de bocht met een overbodig open deur intrappen-onderzoekje.
Op de eerste plaats is allang bekend dat de europese en aziatische varkens een gemeenschappelijke oorsprong hadden. Op de tweede plaats hebben niet alle aziatische varkens de aanleg om veel biggen te produceren. Neem b.v. het Kune kune varken. Dit varken stamt rechtstreeks af van het Aziatische vaste land en heeft maar kleine worpen.
Dat men in Azië eerder dan in Europa varkens zijn gaan fokken die grote worpen hadden en ook een dikke vetlaag is puur toeval. Met onze varkensstapel had men hetzelfde kunnen bereiken maar het ging natuurlijk vlugger om varkens die die eigenschap al hadden voor de fok te gebruiken. Zo is dat met alle nuttige boerderijdieren gebeurd en gaat nog steeds door. Dus totaal geen nieuws onder zon. Een tamelijk nutteloos onderzoek dus.