Normaal gesproken komen kalveren tijdens de opfok met coccidiën in aanraking. Daar is niets mis mee, want uiteindelijk moet het kalf weerstand opbouwen tegen deze parasiet. Een geringe besmetting zonder ziekteverschijnselen is daarom eigenlijk wel gewenst. Ernstige infecties gaan gepaard met diarree. We spreken dan van coccidiose.
Coccidiose is soms een lastig te bestrijden en hardnekkig probleem. Kalveren worden besmet door opname van eitjes (oöcysten) van de coccidiose-parasiet, via de bek. Na opname van een flinke hoeveelheid van deze oöcysten ontstaat er een ontsteking in het laatste deel van de dikke darm. Besmette kalveren scheiden met de mest oöcysten uit. Deze ontwikkelen zich in enkele dagen (tot weken) tot ziekmakende oöcysten. Het vervelende is dat deze 1-1,5 jaar infecties kunnen blijven veroorzaken en heel goed tegen koude en uitdroging kunnen.
Kalveren die echt ziek zijn van coccidiose zullen (zeer) veel van deze oöcysten uitscheiden, maar ook 'gezonde' dieren kunnen geringe hoeveelheden (< 50 /gram) uitscheiden.
De problemen bij de kalveren ontstaan op een leeftijd vanaf 3-4 weken tot 6 maanden. De eerste verschijnselen zien we op 3-8 weken na de opname van de oöcysten. Het belangrijkste verschijnsel is donker gekleurde diarree, die vaak met slijm vermengd is en soms ook met bloed. Andere verschijnselen zijn: een ruw haarkleed, vermagering, bloedarmoede en persen op de mest. De sterfte varieert van 2-10% en is onder andere afhankelijk van de leeftijd.
Preventie bestaat uit: zorg voor schoon water en voer en een schone stal.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
