Minister Gerda Verburg voelt niets voor een verbod op het houden van schapen op kinderboerderijen. Wel is het verstandig bezoekers voor te lichten over de gezondheidsrisico's die het omgaan met dieren met zich mee kan brengen.
Eerder dit jaar verscheen er een rapport van het Bureau Risicobeoordeling van de Voedsel en Waren Autoriteit over de gevaren van schapenwol. Vastgesteld werd dat in schapenwol ziektekiemen kunnen zitten die ook mensen kunnen besmetten, zoals de zoönosen Q-koorts, zere bekjes, mond- en klauwzeer, miltvuur, CL en Chlamydophilose. De Partij voor de Dieren zag in het rapport aanleiding tot het stellen van kamervragen, onder meer over een mogelijk verbod op het het houden van schapen op kinderboerderijen.
Goede hygiëne
Verburg: ''Kinderboerderijen bieden een unieke manier om kinderen in contact te brengen met dieren, om kennis over te dragen over verzorging van dieren en om kinderen te leren omgaan met dieren. Daarbij past ook dat omgaan met dieren risico’s met zich mee kunnen brengen en dat risico’s kunnen worden verkleind door goede hygiëne. (...) Dit is onvoldoende reden om contacten tussen mensen en dieren te verbieden. Beter kunnen mensen zelf voorzorgsmaatregelen (zoals het wassen van handen na contact met dieren) nemen om zich te beschermen tegen eventuele ziekten.''
Verburg heeft er geen zin in kinderboerderijen de les te lezen op het gebied van voorlichting over zoonosen. Verplichte waarschuwingen zijn niet aan de orde. ''Burgers dragen zelf de verantwoordelijkheid om in geval van contact met dieren de hygiëne-adviezen na te leven, waarmee ziektes voorkomen kunnen worden.''
Informatie over zoonosen is overal ruimschoots voorhanden, onder meer op de website van het RIVM: www.rivm.nl.
Vaccinatie tegen Chlamydophilose
BuRO geeft als optie te vaccineren tegen C. burnetti en Cp. Abortus (de bacterie
die Chlamydophilose veroortzaakt). Voor Q-koorts bestaat al een verplichte
vaccinatiecampagne. Verburg laat de noodzaak en mogelijkheden voor een
vaccinatiecampagne tegen Cp. abortus onderzoeken.
Comments
Ik ben het wel eens met de stelling dat het voorkomen van zoönosen een verantwoordelijkheid is van de houder van dieren en zij die er voor kiezen om op welke manier dan ook met dieren in aanraking te komen. Voorwaarde is wel dat men op de hoogte is van de risico's. Die taak kan je moeilijk bij de individuele houder en andere burgers leggen. Het lijkt me dat de diverse oveheidsinstituten daar op de eerste plaats een taak in hebben. En hoe zit het b.v. met de Q koorts en de dolle koeienziekte. Dat zijn typisch ziekten die een kans hebben gekregen door nalatigheid de beroepsveehouderij en de overheid. Mensen die door deze zoönosen getroffen worden kan je moeilijk verantwoordelijk stellen. Het wordt tijd dat LNV en RIVM duidelijk en toetsbaar aangeven tot waar hun taken en verantwoordelijkheden op dit gebied zich uitstrekken opdat zij daar ook op afgerekend kunnen worden.
Het doorschuiven van die verantwoordelijkheden naar de individuele burger is veel te makkelijk en verwerpelijk.