Sommige diergeneesmiddelen zijn al bij zeer lage concentraties giftig voor het waterleven. Daardoor vormen enkele veel gebruikte middelen mogelijk een probleem voor de waterkwaliteit. Dit betreft vooral middelen tegen wormen in maag en darmen en insecten.
Uit een studie van het Centrum voor Landbouw en Milieu blijkt dat enkele frequent toegepaste middelen, zoals ivermectine, moxidectine, doramectine en diclazuril, slecht afbreken in het milieu en al bij lage concentraties een risico voor waterorganismen vormen. Omdat ze soms sterk binden aan deelltjes in de bodem, is onduidelijk hoeveel van deze stoffen in het water terecht komen.
De studie laat ook zien dat enkele veel gebruikte antibiotica als trimethoprim, tilmicosine en tylosine, relatief slecht afbreken in het milieu en minder goed aan bodemdeeltjes binden. Daarmee kunnen ze mogelijk uitspoelen naar het water. Deze stoffen zijn minder toxisch voor het waterleven dan de middelen tegen wormen en insecten. Waterschappen wordt geadviseerd in het veld te gaan meten of de theoretische probleemstoffen ook in de praktijk waterkwaliteitsproblemen veroorzaken.
De studie laat ook zien dat enkele veel gebruikte antibiotica als trimethoprim, tilmicosine en tylosine, relatief slecht afbreken in het milieu en minder goed aan bodemdeeltjes binden. Daarmee kunnen ze mogelijk uitspoelen naar het water. Deze stoffen zijn minder toxisch voor het waterleven dan de middelen tegen wormen en insecten. Waterschappen wordt geadviseerd in het veld te gaan meten of de theoretische probleemstoffen ook in de praktijk waterkwaliteitsproblemen veroorzaken.
Redactie Levende Have/Bron: CLM
Dossier
Comments
Ja wat is er nou niet meer slecht ! Zoek en je zult ten aller tijden een stok vinden om mee te "[door ]"slaan.Mischien beter je dier dood laten gaan dan maar? Of gewoon allemaal opkrassen hier in NL? Zijn we gelijk van een hoop van deze ellende af.
je kan ook een cursus mest onderzoek doen dat scheelt weer wormen kuren