Fokkers van Twentse hoenders, Chaamse hoenders, het Mergellandhoen, Twentse landganzen en Krombekeenden gaan hun dieren onderbrengen in een stamboek. Het is voor het eerst dat er een dergelijke registratie tot stand komt.
De ontwikkeling van het eerste pluimveestamboek van Nederland voltrekt zich onder de vlag van de Stichting Zeldzame Huisdierrassen. Er wordt gebruik gemaakt van bestaande registratiesystemen voor schapen en geiten. Deze zullen worden aangepast aan hoenders en watervogels. Fokkers kunnen individuele dieren invoeren, maar ook foktomen.
Voordelen van centrale registratie
''We gaan kijken of het werkt'', zegt Ad Taks, zelf fokker van Chaamse hoenders. ''Heel veel kippenliefhebbers willen niets weten van registratie. Maar door hier toch mee te beginnen kunnen we ze de voordelen laten zien.''
Die voordelen zijn: als er fouten optreden in de fokkerij, dan kan via het registratiesysteem worden opgespoord waar het mis is gegaan. In het registratiesysteem kan worden aangegeven welke dieren aan elkaar verwant zijn. Ook kan de inteeltcoefficient worden berekend. Speciaalclubs kunnen zo nagaan welke dieren bruikbaar zijn voor de fokkerij en welke niet.
Fokkerijdeskundigen pleiten al geruime tijd voor het oprichten van een stamboek. Het past bij het streven naar een verantwoord fokbeleid.
Redactie Levende Have
Comments
Deze onzin komt telkens weer terug.
Ik zal me beperken tot kippenrassen. Kippenrassen zijn ontstaan door in te telen met het bestaande dan beperkte uitgangsmateriaal. Kippen hebben niet zo gauw te lijden aan inteeltdepressie. Je kan vele generaties intelen, weet ik uit ervaring, zonder dat er problemen ontstaan. Op die manier krijg je mooie raszuivere dieren die op tentoonstellingen de prijzen wegslepen. Om de kans op inteeltdepressie te verkleinen kan je ook met lijnenteelt te werk gaan. Dit gaat voor de oudere rassen al tientallen jaren zo niet eeuwenlang al goed. De echte fokkers van mooie rassen moeten dan ook niets van de bemoeizucht weten van deze betweters.
Zelf heb ik een grote vlucht sierduiven van ongeveer 60 exemplaren. Ze stammen allemaal af van 4 duiven die ik jaren geleden gekocht heb en die aangevuld werden met 2 duiven die waren komen aanvliegen. De groep vertoont geen enkele indicatie van inteeltdepressie. Het is een heel gezonde mooie groep. Ze te zien vliegen is een ware lust voor het oog.
Dus waar hebben die betweters het over. het lijkt er op dat men graag problemen verzint waar ze dan zelf belangrijk in zijn. Het zou verstandig zijn als ze daar eens mee ophouden.
Nicole (fr)Ik ben een liefhebber van Nederlandse hoenderrassen en heb in mijn kippenhok een aantal raszuivere Welsummers en Kraaikoppen. De Welsummer haan is een beauty, maar de hennen zijn zwak. Langzaam kwijnen ze weg en gaan dood. De kraaikoppen en de haan hebben geen enkele last van parasieten of andere problemen en zijn dus duidelijk sterker als de hennen. Deze hennen komen van een 'bekende' Welsummer fokker. Mijn sterke indruk is dat doordat de kippen altijd op uiterlijk zijn gefokt de gezondheid en robuustheid van de kippen op de tweede plaats komt. Een gemiste kans vind ik. Houders van Nederlandse rassen die niet voor de shows fokken willen graag een mooi koppel kippen die sterk zijn en tegen een stootje kunnen. Deze kippen kunnen dat duidelijk niet. Voordat de laatste Welsummer het lootje legt gaan wij (noodgedwongen) door met kruisingen tussen Kraaikopen en Welsummers. Anders moeten we het straks ook nog zonder eitjes stellen.
Een goede registratie van afstammelingen kan deze problemen voorkomen. Als hoewel ik mij wel realiseer dat het nog lang duurt voordat de registratie op orde is.
Kippen kunnen allerlei ziekten oplopen. Daar zijn boeken over volgeschreven. Het is dus verstandig als u merkt dat de dieren ziek zijn of parasieten hebben zoals u vermoedt om onmiddelijk een dierenarts in te schakelen. Met wat medicijnen zijn de meeste ziekten te overwinnen anders loopt u het risico dat ook de nu nog gezonde kippen ziek worden.
Van fokzuivere Welsummers mag je voor zeker aannemen dat ze allemaal aan elkaar verwant zijn. Dat geldt ook voor de andere rassen. Dus voor het fokken moet altijd met gezonde dieren die voldoen aan de rasbeschrijvingen, te werk worden gegaan om een gezonde en vitale populatie te krijgen. Met daar van af te wijken loop je het risico dat bepaalde defecten versterkt terug komen in de volgende generatie. Hoe complexer de diersoort is hoe groter de kans is dat, vaak niet onderkende, defecten sterker worden overgeërfd.
In die situatie is het verstandig zeker bij kleine populaties die sterk aan elkaar verwant zijn om de bloedlijnen te kennen om de beste teeltkeuze te doen.Het prewalskipaard en de wisent zijn daar goede voorbeelden van. Een kip zit veel minder complex in elkaar dus de kans dat bij het fokken en dus intelen daarvan defecten versterkt naar voren komen is niet zo groot. Vaak komen de kuikens met deze defecten niet eens uit het ei of sterven kort na uitkomst. Zo regelt de natuur dat. Ook is het tamelijk eenvoudig indien de nakomelingen niet voldoen aan de verwachtingen om een andere haan aan te schaffen. Veelal heb je dan ook een andere bloedlijn te pakken. Daar heb je echt geen stamboek voor nodig.
Ik heb nu pas kuikens gekregen van mijn maranskippen die ik naar ik meen nu voor de 6de keer heb ingeteeld dit keer via een broer/zusterscombinatie maar ook vaak eerder via vader/kinderencombinatie. Ik heb zelden zulke vitale kuikens gezien die zich zo voorspoedig ontwikkelen. Ik denk dat ik toch het volgend jaar een andere maranshaan ga kopen hoewel gezien mijn broedresultaten er geen aanleiding voor is. Van de 40 bevruchte eieren zijn er 32 uit het ei gekropen.
In de vrije natuur komt ook veel inteelt voor maar toch blijven de populaties vitaal en gezond. Mijn duiven b.v. die vrij rondvliegen mogen zelf hun partner uitkiezen. Je ziet dat de ene duif of doffer populairder is dan de ander. Het resultaat is dat een aantal duiven zich daarom niet voortplanten en anderen juist wel. Zo regelt de natuur zijn vitaliteit.
Ik raad u niet aan om diverse rassen met elkaar te kruisen. Het is een illusie dat u daarmee vitale dieren krijgt. Ik heb dat in het begin ook gedaan om een nieuw ras te fokken. Ik heb daarvoor 4 verschillende rassen gebruikt. Het fokken van dat nieuwe ras is mislukt maar ook de tussenuitkomsten van de diverse kruizingen waren variabel en onvoorspelbaar zowel qua gezondheid als qua karakter. Ik werd nogal eens door hanen aangevallen terwijl de uitgangsrassen als rustig bekend staan. Ook stierven diverse dieren plotsteling zonder voor mij duidelijke oorzaak maar ik heb ook tot de dag van vandaag nog hennen uit die kruizingen die op hun oude dag nog heel vitaal zijn. Als u wilt fokken met uw dieren dan raad ik u aan om de diverse rassen niet met elkaar te kruizen zeker als u wilt bijdragen om de oude Nederlandse rassen in stand te houden.