De economische politierechter in Groningen heeft een oormerkweigeraar uit Doezum ontslagen van alle rechtsvervolging. Deze houder van Drentse heideschapen en landgeiten had eind 2010/begin 2011 zijn dieren niet voorzien van een voorgeschreven identificatiemiddel. Volgens de rechtbank treft hem echter geen enkele blaam omdat hij is afgegaan op – achteraf – onjuiste informatie en adviezen van de Algemene Inspectiedienst (AID).
De schapen- en geitenhouder, Herman van Vliet, weigerde zijn dieren een klassiek plastic oormerk in te doen, vanwege het risico op het uitscheuren van de oren. Daarom is hij op zoek gegaan naar alternatieven. Enkele jaren geleden heeft hij bij de dieren onderhuids ter hoogte van het borstbeen een chip laten aanbrengen. Een medewerker van het ministerie had in 2005 reeds aangegeven dat deze methode van identificatie volstond. Twee jaar later verklaarde een ambtenaar van de AID tijdens een reguliere controle op het erf van de geiten- en schapenhouder dat hij handelde ‘in de geest van de wet’. Van Vliet verkeerde dus in de veronderstelling dat hij de wet niet overtrad.
Maagbolus en tatoeage
Begin 2010 bleek daarentegen dat de chipmethode niet een op de wet gebaseerde methode van registratie is, dat wil zeggen: er zijn nog geen voor schapen en geiten goedgekeurde chips. Van Vliet heeft de AID daarop gevraagd of hij de geiten en schapen kon laten identificeren door middel van een maagbolus én een tatoeage in het oor. Volgens de AID was dit voorstel geen wettig alternatief voor het plastic oormerk. Hij kreeg daarop een last tot dwangsom (met een maximum van € 27.000) opgelegd. Daarna is deze last ingetrokken en omgezet in een voornemen om bestuursdwang uit te oefenen.
Vervolgens bleek dat in de Regeling Identificatie & Registratie wel degelijk is voorzien in de mogelijkheid om de dieren te identificeren door middel van een maagbolus én een tatoeage.
De economische politierechter vond dat raadsman Tjalling van der Goot gelijk had en oordeelde dat Van Vliet door de autoriteiten op het verkeerde been is gezet. Volgens de rechter zou hij waarschijnlijk geen strafbaar feit hebben gepleegd indien de AID op de hoogte zou zijn geweest van de wettelijke voorgeschreven identificatiemiddelen. De rechter oordeelde dat een verdachte moet kunnen afgaan op hetgeen door de ambtenaren van de AID wordt verklaard. Om deze redenen is sprake van afwezigheid van alle schuld. De rechter heeft Van Vliet ontslagen van rechtsvervolging. De geiten en schapen hebben inmiddels een maagbolus en tatoeage op het oor.
Voor meer informatie over toegestane identificatiemiddelen, zie dossier elektronische I&R op deze website.
Redactie Levende Have/www.ankerenanker.nl
