De Brabanter is een oud ras. Melchior d'Hondecoeter (1636-1695) schilderde de Brabanter 9 keer in de nu ook nog bestaande kleuren. In de geschiedenis heeft dit ras vaak in de verdrukking gezeten. Ook nu is het een hoederras dat het nodig heeft om door meer fokkers gesteund te worden. De kwaliteit in Nederland is zeer goed. Veel fokkers van Brabanters hebben er plezier in om er aan mee te helpen zeldzame huisdierrassen in stand te houden.
De Brabanter is een vrij krachtig ontwikkeld, gestrekt landhoentype met een ontwikkelde, tamelijk gespreide staart en vrij goed aangetrokken vleugels. Ze zijn lichtgebouwde, slanke dieren met een smalle kuif, een driedelige baard en een met twee V-vormige hoorntjes voorziene kam. De kop van dit ras is zeer opvallend. Het heeft een zijdeling samengedrukte, rechtopstaande, naar voren toe smaller wordende kuif. Deze kuif mag zelfs iets naar voren buigen. De kam bestaat uit twee helderrode kegelvormige hoorntjes, die V-vormig op een laaggewelfde basis vlak voor de kuif staan. De hoorntjes mogen bij de haan niet langer zijn dan 1,75 cm. Bij de hen is de maximale maat +/- 1 cm. Bij de brabanterkrielen is de lengte maximaal 1 cm. Rondom de snavel, met iets opengespalkte neusgaten, bevindt zich een dichtbevederde driedelige baard. De vrij kleine witte oorlellen zijn niet zichtbaar door de baardvorming. Brabanters hebben oranje tot lichtbruine ogen. De volgende 7 kleurslagen worden erkend: goud-zwartgetoept, zilver-zwartgetoept, geel-witgetoept, zwart, wit, gezoomd blauw en koekoek.
Wil je zelf graag Brabanters? Neem dan contact op met de BKU-club.
Terug naar:
