Schapenluis of melaphagus ovinus is een vleugelloze bloedzuigende parasiet, ten onrechte vaak schapenteek genoemd. Een betere benaming is schapenluisvlieg. Deze vleugeloze vliegen leven in de wol van schapen. Ze hebben sterke pootjes die zich vast kunnen grijpen aan haren en huid. Ze kunnen buiten het schaap hooguit tien dagen overleven. In de wol van het schaap leven ze ongeveer zes maanden en produceren in die tijd tien tot twintig larven. De larven zijn niet gevoelig voor insecticiden.
Schapen kunnen erg verzwakken wanneer ze de luis bij zich dragen. De parasiet veroorzaakt jeuk en lijkt een voorkeur te hebben voor drachtige ooien en lammeren. Bij jonge lammeren kunnen ze bloedarmoede veroorzaken. Ook de kwaliteit van de wol heeft ernstig te lijden onder schapenluisvlieg. Inspecteer de schapen door de wol in de nek, op de schouders en de buik open te vouwen. Dat zijn de plekken waar de schapenluis zich het liefst ophoudt.
Door de schapen te scheren raak je ongeveer 75% van de schapenluizen kwijt. Verwijder de wol onmiddellijk. Scheer je de schapen voor aflammeren, dan wordt overdracht voorkomen. Meestal worden de dieren na het scheren behandeld met insecticiden. Producten met pyrethroiden zijn giftig voor nuttige insecten, maar zeer effectief. Schapenluis is milieuvriendelijk te bestrijden door een beetje olie (bv zonnebloemolie) in de nek en op de schouders te gieten.
Terug naar:
