Zoals met veel kippenrassen is gebeurd dankt de Barnevelder haar naam aan de plaats waar ze is ontstaan. Het is bekend dat in de omgeving van de gemeente Barneveld in Nederland in de 12e en 13e eeuw al kippen werden gehouden. Praktisch alle boeren hadden er toen kippen. In de 14e eeuw waren er vanuit Barneveld al eier-exporten van de Hertog van Gelre naar de Keizer Robrecht van Aken in Duitsland. Rond 1850 veranderde er wezenlijk iets voor het toenmalige Barnevelder Pluimvee. In die periode kwam er meer belangstelling voor selectie op productiekenmerken.
Met de komst van de Aziatische pluimveerassen zoals de Cochin, Maleier, Brahma's en Langshans in de tweede helft van de vorige eeuw werden, om tot een betere ei-productie te komen, kruisingen toegepast. Buff Orpingtons zouden later ook nog een rol hebben gespeeld bij de ontwikkeling van dit ras. Omdat de vraag naar bruine eieren groter was dan naar witte wilde men een kip die bruine eieren legde. Verder was er grote behoefte aan een kip die ook in de winter eieren bleef leggen.
Het uiteindelijke resultaat, aan het begin van de 20ste eeuw, was de Barnevelder -een voor die tijd geweldige legkip- die wel 180 - 200 grote, bruine eieren kon leggen. Volgens de inwoners van Barneveld leggen Barnevelders echter exact 313 eieren, als het jaar 365 dagen telt, omdat er in Barneveld, een vrij Christelijke gemeenschap, traditiegetrouw niet op zondag wordt gewerkt (365 dagen - 52 zondagen...!) Maar of we dat verhaal nog steeds moeten geloven?
Beschrijving
Aanvankelijk hadden de Barnevelders nog niet de bekende dubbele zoming zoals wij die nu kennen. Die is pas later spontaan ontstaan. Het Franse ras Marans is gebruikt om de koffiebruine ei-kleur te verbeteren. In 1911 verschenen ze voor het eerst op een grote landbouw-tentoonstelling te Den Haag, Holland. Overigens hadden ze toen nog niet die kleur en aftekening zoals we die nu kennen. Het was meer een mengelmoes van patrijsachtig gekleurde dieren. De grote doorbraak kwam toen ze in 1921 op het eerste Wereld Pluimvee Congres van de WPSA in Den Haag werden getoond. Sindsdien worden ze niet alleen op produktie, maar ook op uiterlijk gefokt.
Het is een middelgroot hoen, wat enigszins aan de Wyandotte en de New Hampshire doet denken. De beenstelling is echter hoger en de middellange hals wordt rechtop gedragen. Daardoor lijken ze aan de voorzijde hoger dan aan de achterzijde. De houding is enigszins opgericht van voren met een holle rug, die naar achteren toe oploopt, waardoor de ruglijn U-vormig is. De rug is middellang en vooral breed tussen de schouders. De brede zadelveren en het zadelbehang zijn goed ontwikkeld.
De helderrode, enkelekam staat rechtop, is middelgroot, regelmatig getand en voorzien van 5 kampunten. De langwerpige, overlangs gevouwen oorlellen en de middellange, goed afgeronde kinlellen zijn levendig rood. De kop is middelgroot, vrij breed en diep met zoveel mogelijk haarachtige veertjes en een rode gezichtshuid. De krachtige snavel is geel met een hoornachtige kleur op de bovenzijde.
De romp is diep, breed en vol. De staart wordt middelhoog, maar achterwaarts gericht gedragen waarbij de sikkels bij de hanen goed gebogen, breed en middellang zijn, zodat de staartstuurveren bedekt worden. Bij de hennen is de staart meestal matig ontwikkeld.De gele, middellange benen zijn goed uit elkaar geplaatst, terwijl de gele tenen eindigen met hoornkleurige nagels.
Eigenschappen
Barnevelders zijn in de omgang rustige, vriendelijke kippen die in een ruim hok het meest tot hun recht komen. Ze zijn levendig en aktief van aard. Een ras dat van nature een grote legkracht heeft, ook gedurende de wintermaanden. De eieren zijn vrij groot, bruin van kleur en wegen elk circa 60 gram. Bij hoogproduktieve dieren wordt de ei-kleur meestal wat lichter. Broedsheid komt bij dit ras weinig voor. De kuikens groeien vlot op maar ze komen vrij langzaam in de veren.
Gewicht
Afhankelijk van de variëteit, het geslacht en de leeftijd tussen de 2750 en 3500 gram.
Variëteiten
Naast de dubbelgezoomde (roodbruin met zwartgroene dubbele zoom) Barnevelder komen er blauw dubbel-gezoomde, witte en zwarte voor. In het buitenland bestaan nog een aantal andere variëteiten die in Nederland niet erkend zijn.
Wil je ook Barnevelders gaan houden? Fokkers van Barnevelders hebben een eigen club: klik hier
Terug naar:
