De meest voorkomende vorm van droes is een infectie van de kaaklymfeklieren, die wordt veroorzaakt door de Streptococcus equi-bacterie. De ziekte komt vooral voor bij jonge paarden en bij paarden die een stal delen met veel andere paarden. Binnen een stal kan droes zich snel verspreiden.
Symptomen
De lymfeklieren van de onderkant van de kaak gaan ontsteken. De klieren raken gezwollen en er onstaat abcesvorming ('droesbult'), waardoor het paard moeilijk gaat slikken. Soms wil het paard helemaal niet eten. De hals wordt vaak in een gestrekte positie gehouden. Er loopt taai slijm uit de neusgaten. De lichaamstemperatuur loopt op tot 41 graden Celsius. Op zeker moment zullen de abcessen openbarsten, waarna het paard zich snel beter zal gaan voelen.
Besmetting
Bijna alle paarden ontwikkelen enkele weken na de infectie antistoffen. Daardoor kan de ziekte met behulp van een test vroegtijdig worden aangetoond. Zo''n test kan ook worden gebruikt om paarden te screenen en paarden op te sporen die nog geen symptomen vertonen.
Paarden worden besmet met droes via contact met andere paarden of door mensen die met besmette paarden in contact zijn geweest. Binnen een week na besmetting wordt het paard ziek. Droes is zeer besmettelijk. Paarden met droes moeten dan ook geisoleerd worden van andere paarden. Plaats ze in quarantaine. De overige paarden uit de groep moeten dagelijks getemperatuurd worden, om nieuwe besmettingen snel op te sporen en te behandelen. Na het begin van de droesinfectie kan een besmet paard nog ongeveer een maand besmettelijk zijn voor andere paarden. De pus uit opengebarsten droesbulten kan echter wel twee keer zo lang besmettelijk zijn. Verzorgers van met droes besmette paarden doen er goed aan zich te verkleden voor ze andere paarden gaan verzorgen.
Binnen een week na besmetting met droes wordt een paard ziek. Paarden die niet ziek zijn, kunnen nog wel drager zijn van de bacterie en de ziekte overbrengen op andere paarden. Paarden die zelf eerder in hun leven droes hebben gehad, zijn immuun voor de ziekte geworden maar kunnen nog wel besmettingen doorgeven. Dekans dat ze zelf weer ziek worden is niet zo groot. Soms wordt meteen de hele groep paarden voor een aantal weken geisoleerd. Soms ook worden bij de eerste besmetting de gezonde dieren meteen weggehaald en dagelijks gecontroleerd.
Behandeling
Droes is lastig te behandelen. De dierenarts zal in het beginstadium een antibioticakuur voorschrijven. Is er al sprake van koorts en zwelling, dan heeft antibiotica vaak geen zin. Het dier zal vanwege de slikproblemen weinig ruwvoer willen opnemen. Bied dit wel onbeperkt aan, maar geef daarnaast wat slobber of met water aangemaakte bietenpulp, dat makkelijk weg te krijgen is. Volg het advies van de dierenarts over wondverzorging.
Vaccinatie
Paarden kunnen preventief tegen droes gevaccineerd worden, maar dat is lang niet altijd zinvol. Ten eerste voorkomt vaccinatie niet volledig dat het dier ziek kan worden, en ten tweede helpt het vaccin lang niet tegen alle droesstammen.
Overige vormen van droes
Verslagen droes: abcessen in de lymfeknopen door het hele lichaam. Als de abcessen in het lichaam openbarsten, kunnen ernstige ontstekingshaarden ontstaan. De meeste paarden zullen aan verslagen droes overlijden.
Dekdroes: abcessen in en rond de kling, veroorzaakt wanneer een hengst met droes een merrie dekt (en ook wel wanneer paard met droes een ander paard rond de kling besnuffelt).
Uier- of zoogdroes: abcessen in de lymfeklieren rond het uier, veroorzaakt door een veulen met droes dat nog bij zijn moeder drinkt. Bij de merrie onstaat uierontsteking.
Terug naar:
