Ik heb o.a. enkele heel grote duiven van ongeveer 11 jaar oud.Twee ervan zitten de laatste paar maanden uitsluitend op de grond .Ze kunnen niet meer vliegen en scharrelen maar een beetje rond.Lopen gaat moeilijk.Verder is er een kip van dezelfde leefijd ,waarvan de tenen helemaal naar buiten zijn gegroeid.Hetzelfde geldt voor twee parelhoenders.Ik heb de dierenarts er naar laten kijken.Maar zij kan er niets over zeggen en ook niets over de vraag of de beestjes pijn hebben of niet.Een therapie bestaat er volgens haar niet.De gewrichten en de tenen zijn niet ontstoken.Ze eten en drinken goed,maar verder doen ze niet veel meer.Wellicht heeft iemand met deze zaken ervaring en weet men of de dieren pijn hebben of niet.Want dat vind ik persoonlijk van het grootste belang.Ze moeten nog wel plezier hebben in het leven,want anders is het einde verhaal.
Diersoort
Algemeen
Reacties
Bentho, je hebt wel een erg sombere kijk op je dieren. Vooral pluimvee is bij ziekte vrij snel dood.
Ze gaan bol zitten, eten en drinken niet of nauwelijks, worden wat apatisch en zijn dan vaak na een week of zo dood. Het afgelopen jaar zijn bij mij 10 bejaarde kippen doodgegaan zonder duidelijke doodsoorzaak en dat ging heel zacht en gemakkelijk.
Dat je duiven niet meer vliegen kan ook aan het soort duiven liggen. In Frankrijk worden nog vrij veel vleesduiven gehouden, mogelijk heb je daaraan verwante duiven. Je zei dat ze erg groot zijn. Die dieren vliegen niet al te veel, als ze dat nog kunnen, en lopen dus veel meer. Helemaal niets om je zorgen om te maken.
Bij de kip en de parelhoenders moet je even kijken of hun nagels niet geknipt moeten worden. Dat kan een oorzaak zijn van vergroeide tenen. Verder raad ik je aan voor deze dieren een zachte bodem van zand of een andere strooisel te zorgen. Bij eventuele pootproblemen is dat verzachtend.
Het actief doodmaken van de dieren bezorgt ze alleen maar stress. Dat heeft alleen nut bij ernstige tumoren en verwondingen.
Nou,dat is een pak van me n hart.Ze lopen inderdaad op een zachte bodum.De kip en de parelhoenders zal ik eens nader bekijken.Het ging er mij vooral om,dat de dieren niet onnodig zouden gaan lijden.Nu dat niet het geval is kunnen ze gelukkig in leven blijven.Hartelijk bedankt Gerben voor de snelle en deskundige reactie.Zou je nog even nader willen uitleggen,wat je bedoelt met sombere kijk?Dat is voor mij wel belangrijk,want ik maak me nogal eens onnodig zorgen.In de toekomst kan ik hiermee dan rekening houden.
Ik bedoelde met die sombere kijk op de dieren dat het toch heel gewoon is dat als dieren ouder worden ze van alles gaan mankeren. Als je je dieren goed kent dan weet je wanneer er een dokter bij moet komen om ze weer op te lappen en je ziet ook als dieren in de laatste fase van hun leven zijn of ze lijden en of het zinvol is om daar nog iets aan te doen of om ze een zachte dood te laten sterven. Kortom ouder worden met de daaraan klevende ongemakken moet je niet in paniek brengen. Kijk of het dier nog goed eet en drinkt en geen ongewoon gedrag vertoont dat op pijn kan duiden.
Om een voorbeeld te noemen. Een paar jaar geleden kreeg mijn dominante maar voor mens en dier zorgzame poes een beroerte en werd daarbij op slag blind. Ze kon nu niet eens meer voor zich zelf zorgen laat staan haar zorgzame rol vervullen. Toch wachtte ik met ingrijpen om te zien of ze er mee kon leren omgaan. Ze kreeeg de tijd niet omdat er spoedig een beroerte met verlammingsverschijnselen overheen kwam. Dan weet je zeker met het karakter van deze poes dat het einde was gekomen. Zij was heel rustig en ik had er geen probleem meer mee om haar te laten inslapen.
Ze ligt hier in de tuin begraven. Mijn andere poes, haar ondergeschikte compaan, leefde helemaal op. Helaas had zij door die langdurig ondergeschikte positie uit frustratie alles gegeten wat ze maar te pakken kon krijgen. Ze leed daarom aan flink ovegewicht en ontwikkelde suikerziekte. Twee keer per dag krijgt ze nu een injectie met peniciline. Dat ondergaat ze nu al jaren heel blijmoedig. Daarna kreeg ze ook al door het overgewicht artrose. Daar krijgt ze speciaal en duur voedsel voor om dit probleem te verlichten. We helpen haar daarbij, vooral ook omdat ze altijd tussen ons in wil slapen, door haar de trap op en af te dragen. De bank op en af te tillen, haar naar buiten en binnen te dragen. In onbewaakte ogenblikken doet ze dat ook zelf maar vooral bij sprongen van bed en bank zie je aan haar zwaaiende staart dat dat toch wel pijn doet. Maar ook nu blijft ze heel opgewekt en slaapt veel. We hebben 2 verwilderde of wilde katten die bij ons in de buurt zwierven langzaam maar zeker gedomesticeerd en in huis opgenomen. Daar doet ze heel vriendelijk tegen en die twee katten behandelken haar met respect. Je zou wel gek zijn om zo'n positief dier ondanks al haar soms pijnlijke ongemakken te laten inslapen. Je kent het dier en weet dat ze daar nog lang niet aan toe is. Dat bedoelde ik dus met (onnodig) sombere blik.
Ik heb al 25 jaar heel veel dieren en veel ervaring met oude dieren. De leidraad voor lijden of niet is toch wel eten en drinken, als je dieren goed eten kun je er van uitgaan dat ze niet onnodig lijden en ja als ze oud worden doen ze niet veel anders dan slapen, liggen en eten. Op dit moment heb ik een heel oude geit en heel oude Sint Bernhard respectiefelijk, 15 en 10 jaar oud. Het geitje heeft enkele maanden geleden een stoot gehad van een andere geit en daarbij haar achterpoot zo bezeerd dat ze hem niet meer kan gebruiken, als je haar ziet strompelen met haar vreselijk magere lijfje zou je haast denken dat ze onnodig aan het lijden is, maar integendeel, ze vindt het heerlijk om verwend te worden met biscuit, appeltjes en worteltjes en achter me aan te strompelen. Zolang ze goed blijft eten en blijft strompelen mag ze van mij blijven leven en ik hoop dat dat nog lang zal zijn, dus verwen je gevogelte maar om ze een fijne oude dag te bezorgen, verdienen ze toch?