Wij zijn pas in het bezit van moeder en dochter haflinger die innig aan elkaar gehecht zijn.Hoe kunnen we hen het beste leren dat ze niet in paniek raken als we één van hen mee nemen voor een rit buiten de wei?
Thema
Gedrag
Diersoort
Paarden
Reacties
Je zou kunnen proberen de afstand en tijd van scheiding steeds groter en langer te maken. Begin met de twee in afzonderlijke vakken in de wei te zetten bijvoorbeeld. Daarna 1 uit de wei halen waarbij de ander hem nog wel kan horen, zien en ruiken, daarna alleen nog op hoor/ruik afstand en zo verder. Dat gaat lang duren en veel geduld vragen. Beloon bij goed gedrag en straf bij fout gedrag.
Maak duidelijk dat jullie de baas van de kudde zijn. Als je het volle vertrouwen hebt van de paarden dat jij de baas bent zullen ze eerder accepteren dat een ander deel van " de kudde" je volgt.
Het is veelal een zaak van veel geduld, gezond verstand en duidelijkheid naar de dieren toe. Vertrouwen geven is vertrouwen krijgen is bij ons het motto als het om gedrag en omgaan met de paarden gaat. Gezien de leeftijd van de dieren gaat het wel een lastige klus worden ben ik bang.
Zo als Arjan al schreef,veel geduld, wel belonen maar NOOIT STRAFFEN dit werkt echt niet. Je kan ongewenst gedrag wel negeren. Je kan ook eens informeren bij een paarden gedrag therapeut,bv. Tinley.
Een andere optie: leer hand paard rijden! Kan je ze steeds allebei meenemen.
Truus,
Ben het niet met je eens dat straffen niet helpt. Ook in het kuddegedrag onderling wordt fout gedrag gestraft. Met straffen denken veel mensen aan slaan en schoppen, maar dat werkt inderdaad tegengesteld. Het is dan uiteraard niet goed te slaan en te schoppen, maar je rol als leider van de kudde benadrukken door via non-verbaal en verbaal gedrag te straffen en te belonen werkt naar mijn ervaring wel degelijk. Ik heb een paard met gedragsmoeilijkheden (slaan. bijten, zich lostrekken bij aan de hand lopen en je meetrekken met longeren) samen met mijn dochter door consequent te belonen en te straffen volledig om kunnen zetten naar een wereldpaard dat volledig volgzaam is, zo ver dat het niet eens meer nodig is ze aan de lijn mee te nemen. Wij hebben bij dit paard ook 2 mensen van Tinley gehad die ons aanbevelingen deden, ondermeer te gaan werken met allerlei therapeuten, als eindopdracht. Zij kwamen na een half jaar met dat advies, maar toen hadden wij het probleem al opgelost door gewoon ons gezond verstand en ervaring te gebruiken.
Arjan, negeren is ook straf. maar een paard corrigeren wat zelf gedrags problemen heeft is iets anders dan 2 paarden scheiden die hun hele leven bij elkaar geweest zijn (dit zou je" natuurlijk" gedrag kunnen noemen,wel tussen aanhalingstekens). Natuurlijk leiderschap en lichaamstaal gebruiken is niet iets wat de meeste mensen beheersen en omdat straf veel gezien wordt als slaan en schreeuwen,was mijn reaktie dan ook niet straffen!