Een Groninger meeuw kriel lijkt genetisch gezien meer op een Fries hoen kriel dan op een grote Groninger meeuw. Dat blijkt uit onderzoek van het Centrum voor Genetische Bronnen Nederland (CGN). De genetische gelijkvormigheid tussen sommige rassen is de afgelopen decennia toegenomen, aldus de onderzoekers.
Ze pleiten in het tijdschrift Heridity voor een gestructureerd fokprogramma. Dat is de enige manier om de genetische diversiteit die bij de Nederlandse hoenderrassen nog aanwezig is, te behouden. Het fokprogramma begint wat hen betreft met nader onderzoek: per paring of foktoom wordt informatie van nakomelingen verzameld. Voor dit onderzoek zijn vier rassen gekozen: de Eikenburger kriel, een ras met veel inteelt, de Nederlandse Uilebaard, een ras met lage inteelt. Daarnaast het Twents hoen en de Lakenvelder, beide rassen die genetisch gezien op relatief grotere afstand staan van de andere Nederlandse rassen. Fokkers die mee willen doen, kunnen zich via de website van de WUR aanmelden.
Iets kopen bij bol.com? Klik hier en steun met je aankoop Levende Have
Meer structuur aanbrengen in de fokkerij is noodzakelijk. Voor alle rassen geldt dat de genetische diversiteit binnen de rassen laag is, hoofdzakelijk vanwege intensieve selectie op specifieke eigenschappen en door paringen tussen verwante dieren. Inteelt vergroot de kans op erfelijke aandoeningen en minder vitaal nageslacht, aldus het CGN.
