Dier&Recht heeft een petitie aangeboden aan minister Adema, met daarin het verzoek om een verbod op de toepassing van dwang- en trainingsmiddelen in de paardensport. Het gaat om middelen die een paard pijn doen of dwingen tot een onnatuurlijke houding.
In de petitie noemt de dierenbeschermingsorganisatie de middelen die voor een verbod in aanmerking komen:
- bitten;
- smalle, snijdende of harde neusriemen;
- hoofdstellen met hefboomwerking zoals ‘bosals’ en ‘hackamores’;
- opzetteugels en bijbehorende opzetbitten;
- hulpteugels en andere middelen waardoor het paard zijn hoofd niet vrij kan bewegen;
- hulpmiddelen die de tong van het paard fixeren;
- gewichten, kettingen, elastieken en ringen (met en zonder lood) aan en om de benen;
- verzwaarde en dubbele hoefijzers;
- fixerende staartlepels en oordoppen;
- zwepen;
- puntige sporen.
Een verbod is volgens Dieren&Recht (bestaande uit juristen, dierenartsen, onderzoekers) de enige manier om de sector en paardeneigenaren aan te zetten tot diervriendelijke trainingsmethoden. Zelfregulering heeft tot dusver onvoldoende resultaat opgeleverd.
Petitie Sectorraad Paarden
De Sectorraad Paarden (SRP) heeft ook een petitie lopen op petities.nl. Deze is gericht aan het kabinet. De SRP wil dat de overheid te hulp schiet bij het voeren van een eerlijk debat over de omgang met paarden, op basis van ''de juiste informatie''. ''Wij maken ons zorgen om de polariserende en stigmatiserende werking door dierenactivisten. En roepen de overheid en media daarom op om:
- Aangeleverde informatie op feiten en context te blijven controleren.
- Hoor en wederhoor toe te passen.
- Een eerlijk debat en open dialoog te faciliteren.''
De organisatie van Jumping Amsterdam, een evenement dat wordt gesponsord door de provincie Noord-Holland, leidde eind januari een delegatie van de provincie rond, in gezelschap van een journalist van NRC.nl en dierenarts Fenna Westerduin van de Koninklijke Nederlandse Hippische Spotbond (KNHS). Daarbij kwam onder meer het het gebruik van twee soorten bitten gelijktijdig, de zogeheten stang en trens, ter sprake. Toepassing van deze hulpmiddelen is op het hoogste dressuurniveau internationaal verplicht, noteert de verslaggever van de NRC. Ze voegt eraan toe: Bij wedstrijden van de Nederlandse bond KNHS zijn sporen en dubbele bitten facultatief, al worden ze in de praktijk bijna altijd gebruikt. „Het hele stang- en trensverhaal is gewoon een heel interessante discussie”, zegt Westerduin, die er ook op wijst dat juist ruiters en amazones in de topsport de vaardigheden hebben om verantwoord met dit soort middelen om te gaan.
Jumping Amsterdam
Twee jaar geleden gaf Jumping Amsterdam aanleiding tot een oproep van Dier&Recht om te stoppen met het subsidiëren van dit soort evenementen. ''Paardenwelzijn is ondergeschikt aan presteren, bekers en geld'', schreef de organisatie in een opiniestuk in het Parool. Op de website van de KNHS (paardensport.knhs.nl) worden veelgehoorde uitspraken van critici van de paardensport geanalyseerd. Er komen drie wetenschappers aan het woord, onder wie de Belg dr. Marc Pierard, over de veelgehoorde kritiek dat paarden worden gedwongen zich onnatuurlijk te gedragen: ''Als je hengsten in het wild observeert, zie je de gevraagde dressuuroefeningen terug, alleen op een ander moment. Dat topsport mishandeling en dierenleed zou zijn, is alvast niet bewezen. Zeker niet als je het doet op een manier die voor het paard haalbaar is qua opbouw en niveau.”
Over de foto's die zouden aantonen dat paarden pijn lijden, zegt dierenarts Thijs van Loon: “Wat je hierbij moeten weten, is dat er bij paarden inderdaad veel onderzoek is gedaan naar gezichtsuitdrukkingen, zowel nationaal als internationaal, ook in relatie tot pijn. Dit is echter met name gebeurd bij paarden die niet gereden worden. Deze paarden staan op stal in een rustige omgeving en worden niet beïnvloed door wat er rondom hen heen gebeurt, zoals op wedstrijd. Daar heb je het punt dat informatie dus uit de context wordt getrokken.''
Redactie Levende Have
