Varkens zijn sensitieve dieren die snel uit hun evenwicht te brengen zijn. Ze zijn stressgevoeliger dan de meeste andere hobbydieren. Stress ontstaat als varkens niet blij zijn met de omstandigheden maar daar zelf niets aan kunnen veranderen. Bijvoorbeeld als je een varken optilt. Denk ook aan factoren als een lekkend dak, tocht, pijn, ziekte, jeuk, hitte, verveling, ruzie, spenen, transport, een medische ingreep, een nieuwe stalgenoot of een nieuwe verzorger. Zelfs kleine veranderingen in de dagelijkse routine kunnen door varkens als zeer stressvol worden ervaren.
Stressgevoeligheid is bij varkens deels genetisch bepaald. Het is een recessief overerfelijke eigenschap, die zich bij een big kan openbaren als de twee ouderdieren drager van het gen voor stressgevoeligheid zijn. Deze beer en zeug hoeven dus zelf niet bovengemiddeld gestresst te zijn. Genetisch bepaalde stressgevoeligheid komt bij sommige rassen vaker voor dan bij andere. De Pietrain staat er bekend om, de oosterse rassen hebben er nauwelijks last van.
Varkens met stress eten, drinken en slapen minder en zijn onrustig, soms zelfs agressief. Ze kunnen dwangmatig gedrag ontwikkelen (staart- en oorbijten). Hun spieren voelen hard en gespannen aan. Hun afweersysteem raakt ontregeld en ze krijgen minder weerstand tegen ziektes. Vooral bacteriën en virussen kunnen hard toeslaan bij een overspannen varken. Gestresste varkens hebben net als gestresste mensen meer kans op een maagzweer en op hart- en vaatziekten.
Opvallend detail: het vlees van gestresste varkens is veel minder goed van smaak dan dat van relaxte, tevreden varkens.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
