Varkens verzorgen hun huid zelf door zich te krabben met hun poot, door zich te likken en door te schuren aan boomstammen, takken en struiken. Hebben ze geen stevige schuurplek tot hun beschikking, dan zullen ze daar al gauw de deur van het hok of een scheidingswand gebruiken. Deze moeten dan wel 'varkensproof' zijn. Een stevige schuurplek is dus een 'must' voor elk varkensverblijf. Dat kan een boom zijn, maar ook een paal met een paar daarop geschroefde werkborstels. Schuurmatten voor paarden voldoen ook.
Zeugen uit eenzelfde groep poetsen elkaar graag om van de jeuk, parasieten, huidschilfers en insecten af te komen, maar ook omdat ze het gewoon lekker vinden. Een hobbyvarken ziet zijn verzorger ook als lid van zijn groep. Af en toe een flinke poetsbeurt met een harde borstel hoort daarom bij een goede varkensverzorging.
Omdat varkens niet of nauwelijks kunnen zweten, raken ze hun warmte niet kwijt via de huid. Ook zijn ze gevoelig voor zonnebrand. Daarom nemen ze bij warm weer graag een Modderbad . Het modderige laagje dat op de varkenshuid achterblijft, beschermt tegen de zon, maar tegelijkertijd vormt het een barrière tegen insecten en parasieten. Als een varken het te warm heeft of belaagd wordt door insecten en er is geen modderpoel aanwezig, dan zal hij in uiteindelijk in de mest gaan liggen. Om huidproblemen te voorkomen, zou elk varkensbuitenverblijf een modderpoeltje moeten hebben.
De varkenshuid is gevoelig voor allerlei huidproblemen, die met een goede verzorging meestal goed te voorkomen of te behandelen zijn. De belangrijkste zijn:
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
