Luizen zijn uitwendige parasieten die tijdens hun hele levenscyclus op de gastheer aanwezig blijven. Ze voeden zich met bloed, huidschilfers en wondvocht.
Er zijn 2 soorten luizen: bijtende en zuigende. Beide niet te verwarren met schapenluis .
De bijtende zijn met het blote oog moeilijk te zien (1,5 tot 2 mm, beetje geelachtig) en leven vooral van huidschilfers. Deze luizen houden van warmte, leven dicht tegen de huid en leggen daar hun eitjes. Ze veroorzaken jeuk en onrust bij de schapen. Als de schapen niet behandeld worden, kunnen ze vermageren.
Bij het inspecteren op luizen (kijk in de vacht tot op de huid) moet vooral aandacht worden besteed aan de zijkanten van de schapen. Kort na het scheren moeten echter ook de nek, de buik en gebieden waar langere wol is achtergebleven, worden geïnspecteerd. De kans op het ontdekken van luizen in de vroege stadia van een plaag is erg klein. Bekijk vooral de schapen die duidelijk verschijnselen van jeuk vertonen. Als één schaap luizen heeft, dan zijn er waarschijnlijk meer.
De zuigende prikken door de huid heen en zuigen bloed. Deze luis is lichtbruin van kleur. De luizen gaan van het ene dier over op het andere. Besmetting kan gebeuren op een show of keuring. Ook een nieuw dier aankopen met luizen besmet je hele kudde.
Luizen zijn vervelend voor de geit en het schaap; ze hebben de hele dag jeuk. Het gaat bovendien ten koste van de kwaliteit van de vacht. Het kan ook leiden tot bloedarmoede. Lammeren kunnen zelfs sterven door het bloedverlies.
Vraag je dierenarts om advies hoe je je dieren het beste kunt behandelen. De meeste middelen tegen luizen bij schapen zijn bij de dierenarts verkrijgbaar.
Terug naar:
