Iets wat gelijk opvalt aan de Kerry Hill schapen zijn de zwart-witte aftekeningen op de kop en poten. De ram en ooi zijn hoornloos en hebben rechtopstaande oren, iets in een V-vorm. Dit alles maakt de Kerry Hill tot een opvallende verschijning in de Nederlandse wei. Het is een fors schaap met dichte witte wol van hoge kwaliteit.
De eerste beschrijvingen van dit ras dateren uit het begin van de 19de eeuw.
Liefhebbers van een sober en sterk ras dat zich goed aan verschillende voedings- en weerscondities weet aan te passen, vinden in de Kerry Hill een bijzonder hobbyschaap. Ze zijn gezond, levendig en hebben een goede weerstand tegen ziektes. Op gebitten en poten is door de jaren heen streng geselecteerd. Vooral de voorpoten hadden nogal eens de neiging om iets door te zakken onder een fors bovenlichaam.
De Kerry Hill is mooi van bouw, met een lange en rechte rug, een stevige hals en een opgeheven kop. Zowel de ooi als de ram zijn hoornloos. Het gewicht van volwassen dieren varieert bij de ooien tussen de 55-65 kg. en bij de rammen tussen 65-75 kg. Het schaap heeft een dichte, witte vacht (stapel-lengte ±10cm, gewicht ± 3 kg) en levert zachte wol van zeer goede kwaliteit. De ooien zijn vruchtbaar en kunnen in principe al in december of januari aflammeren. Ze hebben goede moedereigenschappen en de gemiddelde worpgrootte ligt op 1,7.
Het alerte karakter van de Kerry Hill wekt bij sommige mensen de indruk dat ze wild zijn. Maar juist dat attente maakt het dier zo bijzonder. Zoals bij veel rassen zijn er zeer makke Kerry Hills en ook bloedlijnen die voor sommige fokkers minder geschikt zijn. Het is verstandig daarop bij de aanschaf te letten. De Kerry Hill is zeker geen knuffeldier, maar wel goed te hanteren. Voor wie daar tenminste aandacht aan besteedt. Ze zijn met een normale schapenafrastering goed in de wei te houden.
Geschiedenis
Al eeuwen geleden kwamen schaapherders uit Wales één keer per jaar in dorpen bijeen om hun ooien en rammen te verkopen. Deze zogeheten ‘’streetfairs’’ werden waarschijnlijk al aan het begin van de zeventiende eeuw en wellicht nog eerder gehouden. Aan deze eeuwenoude straathandel kwam in 1870 een abrupt einde. In dat jaar veroorzaakte een grote kudde schapen een dusdanige chaos dat de dorpsbewoners klaagden en de verkoop werd verplaatst naar nabijgelegen weilanden.
In die tijd moeten er onder de verhandelde schapen heel wat dieren hebben gelopen die te herkennen waren aan talrijke vlekken op kop en poten. Het waren de voorlopers van de rassen die nu bekend staan als Derbyshire, Gritstone, Beulah Speckled Face en Kerry Hill. Waarom deze dieren allemaal een getekende kop hadden, net als de schapen met zwarte ogen en zwarte neuzen elders in Europa, is lastig te achterhalen. Sommige bronnen vermoeden dat de fokkers van destijds aan dit type schapen een goede vleeskwaliteit toekenden en dat ze mooie lammeren produceerden.
Uit al die schapen met gevlekte koppen is in elk geval de Kerry Hill tevoorschijn gekomen als schaap met niet alleen een goede vleeskwaliteit, maar ook een prachtige wol. De tekening op de kop van de Kerry onderscheidt zich inmiddels van die van de Derbyshire Gritstone en de Beulah Speckled Face, doordat de zwarte vlekken scherper zijn afgetekend. In de huidige rasstandaard staat geschreven dat de oren (van voren gezien) minimaal 25 procent zwart moeten zijn, hoewel geheel zwarte oren de voorkeur hebben. Opvallend is ook de stand van de oren. Anders dan bij de meeste rassen staan die hoog op de kop, gespitst om elk geluid op te vangen.
De zwarte bril om de ogen moet voor tweederde voor het oog zitten en de rest eromheen. De zwarte neus heeft bij voorkeur een mooie strakke lijn, maar een zwarte stip boven de neus is wel weer toegestaan. Witte haren in de zwarte vlekken zijn echter niet gewenst. Op de witte voorpoten zitten losse zwarte knielappen en de Kerry Hill heeft ook zwarte klauwtjes. Geen zwarte spikkels dus op de poten. In de wol mogen evenmin grote zwarte vlekken zitten. Enkele kleine vlekjes zijn niet erg. Ook aan de staart mag wat zwart zitten.
Perfecte wol
De eerste vermeldingen van de Kerry Hill dateren van precies tweehonderd jaar geleden. In het "Agricultural Survey of Wales" uit 1809 stond: “Er is een karakteristiek ras in de Kerry Hills dat waarschijnlijk het enige is in Noord Wales dat een perfecte wol produceert…” Belangrijke rol in de ontwikkeling van het ras speelde Thomas Halford, een veilingbaas uit Newton die ook al bij de straatverkopen van voor 1870 betrokken was. Hij werd een autoriteit op het gebied van het Kerry Hill ras en schreef toonaangevende artikelen in Britse landbouwbladen. Rond 1870 leidde hij de verkoop van de Kerry Hill rammen. Niet veel later kwam de Kerry Hill Breed Flock Book Society tot stand en werden in Kerry de eerste verkooptentoonstellingen van geregistreerde Kerry Hill schapen gehouden, een traditie die nog tot in de jaren zestig van de vorige eeuw werd volgehouden en waarbij in topjaren zo’n 35.000 schapen van eigenaar verwisselden.
Per trein – via de Kerry-Abermule line of the Great Western Railway – werden grote aantallen Kerry Hill schapen naar alle delen van Groot Brittanië getransporteerd. Maar uiteindelijk verging het de Kerry Hill zoals het zovele rassen: de grote veranderingen in de landbouw deden de vraag naar schapen sterk afnemen. Lokale boeren schakelden over op schapen die vette lammeren produceerden, en dat was in die tijd niet het sterkste punt van de Kerry Hill. Het ras stond zelfs een tijd te boek als zeldzaam. Aan die status is inmiddels weer een einde gekomen. Geregistreerde Kerry Hill schapen vinden we in het gehele Verenigd Koninkrijk en Ierland. Ook in ons eigen Nederland bestaat een levendige rasvereniging. De eerste Kerry Hills zijn in 1992 geïmporteerd door Hans Schadenberg en nog altijd vindt er geregeld invoer van nieuwe bloedlijnen plaats.
Terug naar:
