Het Black Welsh Mountain schaap heeft nog heel wat rasgenoten rondlopen in Groot Brittannië, de Verenigde Staten en Canada. Het aantal fokkers in Nederland is beperkt.
In de bergen van Wales komen van oudsher diverse kleuren Welsh Mountain schapen voor. Deze Welsh Mountain schapen zijn door natuurlijke selectie onder barre weersomstandigheden uitgegroeid tot sterke, sobere en vitale dieren.
Zo zijn er de White Welsh Mountain, in Wales nog altijd de meest gangbare, en de Badger Face Welsh Mountain, met twee variaties: de Torddu (wit, met een donkere kop en buik) en de Torwen (zwart, met een witte buik en witte strepen bij de ogen). Dan is er de Balwen Welsh Mountain: zwart, met een witte vlek op de kop, witte sokken en een gedeeltelijk witte staart. En, tot slot, de geheel zwarte Black Welsh Mountain.
Deze Black Welsh Mountain was ooit wijdverspreid in Wales, omdat het goede vleesschapen bleken te zijn, maar het aantal liep terug door de vraag naar witte wol. Toch is het ras nog altijd goed vertegenwoordigd in het Verenigd Koninkrijk, vooral in Wales en Schotland, maar ook in Engeland, Ierland, de Verenigde Staten en Canada. Wereldwijd zou de populatie ongeveer uit 10.000 schapen bestaan.
De Black Welsh Mountain staat algemeen te boek als een vriendelijk schaap. Sober, gehard en zelfredzaam, met een grote weerstand tegen ziekten (waaronder myiasis, hoefaandoeningen, diarree). Het is een echt zwart schaap: zelfs de tong en gehemelte zijn zwart, de huid is blauwzwart. De rammen dragen hoorns, de ooien zijn hoornloos.
Het volwassen gewicht van een ram is zo’n 80 kilo en dat van de ooi 60 kilo. Het lammerenkarkas weegt 14 tot 19 kilo. De zwarte wol van het Black Welsh Mountain schaap wordt in Wales ‘Cochddu’ genoemd, ofwel ‘’roodzwart’’. Onder invloed van zonlicht verkleurt de zwarte vacht licht, waardoor het zwart roodbruine puntjes krijgt.
In Nederland is het stamboek ondergebracht bij de VSS (Vereniging voor Speciale Schapenrassen)
Terug naar:
