In natuurlijke omstandigheden kunnen runderen in twee of drie dagen tijd wel 40 km afleggen om een drinkplaats te bereiken. Een koe drinkt het liefst uit een grote plas fris water. In de stal moet de drinkbak daarom bij voorkeur groot zijn en laaggeplaatst. Ververs het water dagelijks. Ook bij een automatische drinkvoorziening in het weiland is een lage positie van belang.
Koeien hebben drinkrituelen: ze spelen eerst een beetje met hun tong met het water, dan proeven ze een beetje, daarna proeven ze wat langer en pas als dat bevalt gaan ze echt drinken. Koeien drinken meestal zowel voor als na het eten. Ook na het melken drinken ze graag.
Als koeien te weinig drinken, kunnen ze minder gaan eten en problemen krijgen met de spijsvertering. Aan koud water hebben ze een hekel. In de winter helpt het om het water iets minder koud te maken door een emmer heet water toe te voegen.
Koeien drinken door het water naar binnen te zuigen. Ze drinken twee tot tien keer per dag, in totaal zo'n 70 tot 100 liter water, die ze nodig hebben voor allerlei lichaamsprocessen. De benodigde hoeveelheid is afhankelijk van de weersomstandigheden, het drogestofgehalte van het voer, het eiwit- en zoutgehalte van het voer, de eventuele dracht en de melkgift. Voor het laatste geldt als boerenstelregel: voor iedere liter melk moet een koe drie liter water drinken.
Water uit de sloot
Wie veel land tot zijn beschikking heeft, kan overwegen een poel te graven, waardoor een natuurlijke drinkvoorziening ontstaat. Een sloot kan in sommige gevallen ook geschikt zijn als drinkvoorziening, mits men er zeker van is dat het water niet is vervuild of teveel mineralen bevat. Dat is in een agrarische omgeving waar veel wordt gemest en gespoten, al gauw het geval.
Water in de sloot kan veel ijzer bevatten. Ook zitten er bacteriën afkomstig van mest in de sloot, zoals E-coli, salmonella en para-tbc. Andere ziektekiemen in oppervlaktewater zijn Clostridium botulinum en Leptospira Hardjo. Zogeheten cyanobacteriën produceren als het kouder wordt gifstoffen, waardoor koeien ernstig ziek kunnen worden.
Pas bij warm weer ook op voor blauwalg. Warm water (meer dan 20 °C), veel zonlicht en de aanwezigheid van stikstof en mineralen werken het ontstaan van blauwalg in de hand. Er ontstaat dan meestal een groene (soms rode of gele) film op het water. Blauwalg produceert gifstoffen, die schadelijk kunnen zijn voor de hersenen, lever, nieren en/of huid. De dieren krijgen zenuwverschijnselen (zwakte, benauwdheid, sterfte) en kunnen lever- en nierschade oplopen. Zodra blauwalgen worden aangetroffen, is het beter om geen gebruik te maken van het water: niet als drinkwater, maar ook niet als water om te spoelen.
Meer over voeding van runderen:
- Grazen en herkauwen
- Ruwvoer
- Likstenen
- Krachtvoer voor runderen
- Veekoek voor runderen
- Vitaminen en mineralen voor runderen
- Voeding voor afkalvende koeien
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
