Dikbehaard, stevig, vierkant en gedrongen – dat is de Galloway, afkomstig uit het zuidwesten van Schotland. Het is een van de oudste Britse vleesrassen, hoornloos, meestal zwart, maar ook roodbruin of zelfs lichtgekleurd. Het is bestand tegen extreem ruwe omstandigheden, maar kan ook goed op wat rijkere grond.
De Galloway staat te boek als niet-agressief en zelfredzaam. Na anderhalf jaar is de Galloway geslachtsrijp en na 9 maanden wordt meestal 1 kalf geboren. De moeder verstopt het kalf de eerste dagen. Het kalf blijft ongeveer een jaar bij de moeder. Galloways kunnen het hele jaar door worden ingezet voor begrazing. Als vuistregel geldt: 1 rund per anderhalve hectare.
Verwant aan de Galloway is de Belted Galloway, die net als de Hollandse Lakenvelder, een witte band heeft dwars over het lichaam. Er is veel gespeculeerd over het ontstaan van de Belted Galloway. In zijn wetenschappelijke publicatie “An Illustrated History of Belted Cattle”, verschenen in 1970, stelt Lord David Stuart dat Galloways van origine al in verschillende variaties voorkwamen: zwart, gespikkeld, met een witte kop, rood, grijsbruin, wit en met een witte band. Belted Galloway’s zijn inmiddels over de hele wereld verspreid, van Amerika tot Nieuw-Zeeland en in verschillende Europese landen. Het aantal is echter beperkt: over de hele wereld zijn er ongeveer tweeduizend.
De Belted Galloway is een ideale hobbykoe: kalft makkelijk af, is niet ziektegevoelig, vergt weinig onderhoud. Ze hoeven zelfs niet ontwormd te worden. Vezelrijk voer, schraal gras, dat hebben ze nodig. De koeien groeien langzaam en dat komt de kwaliteit van het vlees ten goede. Dat is mals, en bevat weinig water. In Schotland is een Belted Galloway Stamboek, maar Nederlandse houders kunnen hun dieren ook inschrijven bij het Nederlandse Rundvee Syndicaat.
Terug naar:
