Je zou het niet zeggen, maar de Sebastopolgans of Krulveergans stamt toch echt af van de wilde grauwe gans. Net als alle andere ganzen trouwens. Maar deze Sebastopol onderging wel een heel uitzonderlijke gedaanteverwisseling. Ergens in het zuidoosten van Europa heeft ze zich ontdaan van haar saaie schutkleuren en hebben fokkers haar een wulps verenkleed aangemeten.
De gans heeft een wat zakelijke naam meegekregen: Sebastopol, vernoemd naar de havenstad op de Krim aan de Zwarte Zee, waar ze oorspronkelijk vandaan komt. Ze gaat ook wel door het leven als Danubegans. Deze naam zou haar door de Ieren zijn gegeven die enkele exemplaren in 1863 importeerden uit het stroomgebied van de Danube (de Donau), een rivier die uitmondt in de Zwarte Zee. Ook de Fransen en de Engelsen hebben het over de L'oie Frisee du Danube. De Ieren waren overigens niet de eersten die deze gans uit Zuidoost Europa haalden. Een paar jaar eerder liet de Brit Harvey D.Bayly de gekrulde watervogels overkomen en werden ze als bijzonderheid gepresenteerd aan het Engelse volk.
De ganzen werden destijds gefokt, omdat hun veren zich goed leenden als vulling voor kussens en spreien. Die veren zijn niet alleen gekruld, maar ook lang. In feite een mutatie ten gevolge van inteelt, die een afwijking veroorzaakt in de schacht, waardoor de veren verder doorgroeien dan normaal, soms wel tot aan de grond. De schacht is soepel en kan zelfs een gedraaide vorm aannemen. De Engelsen spreken over het ’Sebastopol-gen’.
Beschikken gent en gans beide over dit gen, dan levert dat extreme krullen op. Alleen de bekleding van buik en rug is gekruld, nek en kop zien eruit als die van een gewone gans. Is slechts een van de ouders belast met het gen, dan zullen de nakomelingen minder gekrulde veren hebben. De borstveren zijn dan meestal glad. Hebben beide ouders gladde borstveren, dan kunnen de jonge gansjes toch nog een wulps verenkleed ontwikkelen. Maar ze kunnen er net zo goed uitzien als hun vader en moeder, of ze lijken sterk op een gewone, witte gans. Sommige fokkers vermijden juist paringen van gent en gans met gekrulde borstveren, omdat dit tot abnormale vleugels zou leiden, vleugels die te ver van het lichaam af staan. In Duitsland moet de Sebastopol, of (Hongaarse) Lockengans, gladde borstveren hebben.
De Sebastopol is een middelgrote gans (4,5 tot 7,3 kg), die voorkomt in de kleuren grijs, buff en wit. De poten zijn oranje, de ogen helderblauw. Ze leggen 30 tot 40 eieren per jaar. Probleem is dat ze niet kunnen vliegen. De ganzen hebben daardoor extra bescherming nodig. Komt de vos op bezoek, dan kunnen ze die bescherming vinden in een grote waterpartij. De Sebastopol verlangt ook een flinke vijver voor de dagelijkse verzorging van het verenkleed. Is er genoeg water, dan zal ze niet gauw vervuilen. Door kruisingen in het verleden met de Emden gans heeft de Sebastopol nogal aan gewicht gewonnen. En door kruisingen met Russische en Duitse vechtganzen kan er ineens een agressief exemplaar opduiken. Maar over het algemeen staat deze gans te boek als vriendelijk, mits ze met liefde worden behandeld. (1)
(1) Een gans die naar een feestje gaat, Levende Have juni 2011
Terug naar:
