Rustig karakter, goede moedereigenschappen, vroegrijp, flink wat eieren en een erg smakelijke bout. Dat kenmerkt kort samengevat de Narragansett. Over dit ras valt dus veel positiefs te melden. Toch kreeg deze kalkoen nooit de aandacht die de populaire Bronze ten deel viel. Was het ras in het verleden in grote delen van Amerika wijd verspreid, al aan het begin van de 20e eeuw nam het aantal dieren sterk af. De industrie verkoos uiteindelijk de Bronze. Voor de Narragansett ontstond pas weer belangstelling toen duurzaamheid en smaak gingen tellen.
Zeer geschikt voor kleinschalige boerderij
Het ras blijkt namelijk zeer geschikt voor een boerderij met zo'n honderd tot tweehonderd dieren. In dergelijke aantallen werd de Narragansett vroeger ook gehouden. De kalkoenen leefden vooral van sprinkhanen, krekels, teken en andere insecten. Veel aanvullend voer hadden ze niet nodig. De mannetjes bereikten op dit rantsoen destijds met gemak een gewicht van elf tot veertien kilo, de vrouwtjes hielden het op zes tot acht kilo. Ter vergelijking: volgens de huidige Nederlandse standaard mag een volwassen haan 15 kg en een volwassen hen 8,5 kg wegen.
Grote natuurlijke weerstand
De sterke eigenschappen van de Narragansett zijn in meer natuurlijke vormen van dierhouderij tegenwoordig weer van grote waarde. Temeer daar ze niet alleen goedkope kostgangers zijn, maar ook nog eens het land op een voordelige manier bemesten. De kalkoenen kunnen gerust worden ingezet om een weiland begrazen. Daar zullen ze elke dag te vinden zijn, tenzij het extreem koud is. Hun natuurlijke weerstand is groot. Als bijvoer hebben ze genoeg aan granen, wat zeewier en mineralen.
Rhode Island
De Narragansett kalkoen ontleent zijn naam aan de Narragansett Bay in Rhode Island, waar deze variëteit is ontwikkeld. Hij ontstond door een kruising van Europese kalkoenen en Amerikaanse wilde kalkoenen en draagt dus genen van dieren die aan het begin van de 17e eeuw door Engelse en Europese kolonisten naar Amerika waren meegenomen.
De Narragansett is te herkennen aan veren in de kleuren zwart, grijs, bruin en wit. Het kleurpatroon lijkt op dat van de Bronze – een gekruiste nazaat van de Narrangasett - alleen dan zonder koper, maar met grijs en zwart. De witte strepen zijn het resultaat van een mutatie. Er bestaat ook nog een bijzondere kleurslag: de zilveren Narragansett, met witte veren in plaats van bruin en zwart. Deze kleurslag is in Amerika echter nooit erkend en bleef altijd zeer zeldzaam.
Narragansette wordt nog gewoon broeds
Het ras wordt vooral geprezen vanwege zijn temperamentvolle en tegelijk rustige karakter. Luidruchtig is deze kalkoen alleen tijdens de balts en als hij schrikt. De Narragansett kan hard rennen, goed vliegen en zoekt voor de nacht graag een boom op, maar zal niet ver van huis gaan. Er kunnen meerdere hennen bij een haan worden gehouden. Het mooie van de Narragansett is ook dat deze kalkoen nog gewoon broeds wordt. Er kan dus prima mee worden gefokt. Wie een paar van deze kalkoenen aanschaft, kan op die manier een bijdrage leveren aan de instandhouding van een oud en zeldzaam ras.
Terug naar:
