De Noord-Hollandse krombekeend is genoemd naar zijn brede, wat afgeplatte snavel die gekromd afloopt. Van opzij bezien vormen zijn schedel en snavel een doorlopende halve cirkel. De krombekeend is uitermate aanhankelijk van karakter en gemakkelijk handtam te maken. Het ras kwaakt weinig. Ze komen voor in drie kleurslagen: donkerwildkleur, donkerwildkleur met witte borst en witte slagpennen en de witte krombekeend met roze snavel.
Eenden met kromme snavels komen al 400 jaar voor in Nederland. Het meest waarschijnlijke is dat de eend door nijvere koopvaartlieden uit de Gouden Eeuw zijn meegenomen uit het Verre Oosten. Op schilderijen uit die tijd zijn ze al te zien.
Vroeger werden ze vooral voor de eieren en het vlees gehouden, maar door de notabelen ook wel voor de sier. Rond 1900 heeft deze eend zich vermengd met de Noord-Hollandse witborsteenden, waardoor ze de kleur en tekening van deze eenden aannamen. Het is juist de Noord-Hollandse witborsteend geweest die de krombekeend voor uitsterven heeft behoed.
De krombekeend staat nu te boek als zeldzaam. Uit een inventarisatie in 2010 door de SZH, in samenwerking met een aantal lefhebbers van het ras, is gebleken dat er nog maar zo'n 120 exemplaren van in leven zijn. Daarmee is het ras bijna uitgestorven en een stukje levend erfgoed bijna verdwenen. Een speciaal opgezet SZH-fokprogramma moet nu het tij gaan keren.
Terug naar:
