De Indische loopeend heeft een eigen verschijningsvorm, die je bij geen andere eendensoort tegenkomt. Het is een eend die ver afstaat van alle andere eendenrassen door zijn opgerichte elegante houding, rechtop lopend en rennend, die geen spoor van waggelen vertoont en nooit met een ander eendenras kan worden verward.
Het ras is afkomstig uit Zuidoost-Azië waarbij onze voormalige kolonie Nederlands Indië een belangrijke rol speelde. De eerste importen naar West-Europa kwamen via de Engelsen, tenminste als we de Engelse literatuur volgen, rond 1840 in Whitehaven, Cumberland, terecht. Andere bronnen geven aan dat mogelijk de eerste dieren in Nederland in de vorm van Bali-eenden, loopeenden met kuif, zijn geïmporteerd. Het is in ieder geval zeker dat het huidige Indonesië het land van oorsprong is. De loopeend werd daar gehouden als productie-eend. Het ras kwam daar al eeuwen voor, ze zijn zelfs afgebeeld in steen in tempels die al meer dan twintig eeuwen oud zijn.
Ook in Engeland en later ook in Nederland had de loopeend een goede naam als eierproducent. Maar met name als stamvader van een productieras als de Khaki Campbell-eend heeft de loopeend een belangrijke bijdrage geleverd aan het sterk in aantal afnemen van onze oude cultuurrassen als de Noordhollandse witborsteend en de Noordhollandse krombekeend.
Loopeenden hebben een weitje nodig waar ze hun gang kunnen gaan. Een vijver is niet noodzakelijk, maar je doet ze er wel een plezier mee. Een nachthok is voor de veiligheid aan te bevelen.
Geef je eenden elke dag wat kippenvoer (graan, gebroken maïs). Afhankelijk van het seizoen vinden ze verder zelf voedsel in de tuin. In de winter moeten ze zeker worden bijgevoerd. Er is onderhoudsvoer voor watervogels. Jonge kuikens kun je het beste opfokvoer 1 geven en als ze zo'n zes weken oud zijn kun je opfokvoer 2 geven.
Het zijn intelligente dieren, je kunt ze veel leren.
Terug naar:
