Kippen kunnen besmet zijn met het virus dat de Ziekte van Gumboro veroorzaakt, zonder dat ze veel verschijnselen vertonen. Maar ze kunnen er ook goed ziek van worden. De infectie, ook wel Infectieuze bursitis of Infectious Bursal Disease (IBD) genoemd, kan in het ergste geval tot de dood leiden. De kippen vertonen aanvankelijk algemene ziekteverschijnselen. Ze bewegen weinig of niet. Verder valt vooral de afwijkende mest op: deze is waterig, slijmerig witte ontlasting. Soms zijn alle kippen besmet, soms maar een enkele of een beperkt aantal.
Symptomen van Gumboro
Onder kippen met Gumboro kan zich acute sterfte en diarree voordoen; de dieren zijn sloom. Bij sectie worden spierbloedingen en bloedingen op de overgang van klier- naar spiermaag gevonden. Vanaf drie dagen na infectie treft men bij sectie een vergrote, oedemateuze, soms door bloedingen kersrode bursa aan. Vijf dagen na de infectie wordt de bursa juist kleiner. Ook worden er bleke, gezwollen nieren aangetroffen.
Oorzaak
De ziekte wordt veroorzaakt door het Gumborovirus. De kippen nemen het virus op via de snavel/mondholte (orale route). Er zijn twee serotypen: 1 is het belangrijkste serotype en veroorzaakt ziekte bij de kip; serotype 2 komt voor bij kip, kalkoen en eend, maar is niet ziekteverwekkend.
Therapie en preventie
Helaas is er geen therapie voor deze ziekte. Wel kunnen de dieren preventief worden gevaccineerd tegen de Ziekte van Gumboro. Door een strikte hygiëne moet worden voorkomen dat het virus binnenkomt, als het virus eenmaal de verblijven en de direkte omgeving heeft besmet, is het lastig om het zeer resistente virus weer kwijt te raken.
Besmettingsroute
Virusverspreiding binnen een koppel gebeurt via direct en indirect contact. De mest vormt de belangrijkste bron. Besmette dieren scheiden tot twee weken na infectie met de mest veel virus uit. Overdracht via de lucht speelt geen rol. Er zijn geen aanwijzingen voor overdracht via het broedei. Ook kennen we geen ‘dragers’.
Het virus is zeer resistent, waardoor het IBD-probleem op eenmaal besmette bedrijven lang aanwezig kan blijven. Na verwijderen van een IBD-besmet koppel blijft het hok nog tenminste 122 dagen infectieus; water-, voer- en mestmonsters uit een besmet hok zijn na 52 dagen ook nog infectieus. IBD-virus is onder andere gevoelig voor desinfectie met chloramine 2% (Halamid), formaline en voor glutaaraldehyde.
Tussen bedrijven
Verspreiding naar andere bedrijven vindt plaats via personen, dieren of besmette materialen. Vanwege het resistente karakter van het Gumborovirus vindt indirecte overdracht gemakkelijk plaats. Wilde vogels, knaagdieren en piepschuimkevers kunnen het virus overbrengen op andere koppels en/of bedrijven. Het virus kan in mest lang overleven. Besmette mest in de buurt van bedrijven vormt een duidelijke risicofactor.
Terug naar:
