Hennen beginnen meestal met eieren leggen als ze zo'n vijf maanden oud zijn. Ook het ras, de gezondheid, het klimaat in het kippenhok en de rui zijn van invloed op de leg. Evenals het aantal lichturen. Om te leggen heeft een kip over het algemeen minimaal 13 uur licht nodig. Dus een kip die in augustus is geboren zal waarschijnlijk pas na februari beginnen met eieren leggen. Dit is echter ook afhankelijk van het ras. De hybride-legrassen die professionele pluimveehouders gebruiken, blijven het hele jaar door goed leggen. Ook Leghorns staan bekend als goede leggers.
Bij veel rassen, zoals het Twents hoen, is het leggen van eieren verbeterd door inkruising van deze Leghorns. Van andere rassen is door middel van selectie de legkracht verbeterd. Bovendien bestaan er binnen de verschillende rassen stammen die wel goed doorleggen en stammen die deze eigenschap niet hebben. Ook zijn er kippen die in de winter af en toe een eitje blijven leggen. Maar de meeste hobbyhoederrassen moeten het van de leg in het voorjaar en de zomer hebben. Pas dan komt de eiproductie goed op gang. Maar dan nog niet bij alle hoenders. Vechthoenders bijvoorbeeld zijn in het algemeen slechte leggers.
Stoppen met leggen
Kippen die teveel graan eten, worden vetter en daardoor gaan ze minder eieren leggen. Ook andere factoren kunnen ervoor zorgen dat kippen minder en zelfs helemaal geen eieren meer leggen. Het kan te maken hebben met de leeftijd. Hoe ouder de kip, hoe minder eieren. Het kan te maken hebben met een tekort aan vers water. Maar het kan ook worden veroorzaakt door parasieten, ziekte of stress. In de bijlage staat uitvoerig beschreven hoe het komt dat hennen minder eieren gaan leggen.
Eieren buiten het legnest
Loslopende kippen die een vrij leventje gewend zijn, willen nogal eens van legplaats veranderen. Door de dieren goed te observeren, kom je er meestal wel achter waar ze hun eieren leggen. Het leggen van een ei gaat bovendien gepaard met een hoop gekakel. Echt geheim houden ze hun zelfgekozen legplaats zelden.
Toch heeft die verandering in leggedrag ook een oorzaak. Wie die weet op te sporen, heeft vaak tegelijk de oplossing van het probleem in handen. Zo kunnen de legnesten waar de hen geacht wordt haar eieren te leggen, te klein of niet comfortabel genoeg zijn. Hennen hebben nu eenmaal een voorkeur voor een ruime, rustige, donkere plek. Het legnest moet bovendien voldoende privacy bieden. Sommige hennen zijn daarin tamelijk kieskeurig. Een andere oorzaak is een teveel aan hennen in verhouding tot het aantal beschikbare legnesten. Als gemiddelde geldt één legnest op drie hennen. De legnesten moeten liefst gelijk van positie, vorm en grootte zijn, anders ontstaat een voorkeur voor het ene nest boven het andere, waardoor de mindere buiten gebruik raakt. Het leggen van een ei luistert nogal nauw. Gemiddeld doet een kip daar anderhalf tot twee uur over. Logisch dus dat ze daarvoor het beste plekje uitzoekt.
Calcium
Om een goed ei met een sterke schaal te kunnen leggen, heeft een kip calcium nodig. Een hen haalt calcium uit het voer en voor ongeveer dertig procent haalt ze het uit het merg van haar eigen lichaamsbot. Dat laatste vult ze vanzelf weer aan als het ei is gelegd. Om te voorkomen dat ze teveel calcium uit haar eigen botten haalt is het noodzakelijk permanent kalksteentjes of schelpengrit van minimaal 2 mm aan te bieden. Dit is vooral van belang voor kippen die niet buiten rondscharrelen.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
