Paarden die problemen hebben met hun gebit, zullen ook problemen krijgen met eten. De eerste tekenen daarvan zijn minder eten, slecht of met afwijkende bewegingen kauwen en het uitspugen van proppen halfgekauwd hooi of gras. Een paard met gebitsproblemen moet naar de dierenarts of paardentandarts, maar omdat het vaak nog een dag of wat duurt voordat de kwaal verholpen is, moet gezorgd worden dat het paard in de tussentijd wel blijft eten. Een paard is immers een 'dooreter', die de hele dag kleine beetjes ruwvoer binnen moet krijgen. Lukt dat door gebitsproblemen niet, dan kunnen er ernstige spijsverteringsproblemen (verstopping, koliek) ontstaan. Ook: Voeding voor oude paarden met blijvende gebitsproblemen hebben baat bij een aangepast dieet.
Eiwitrijke grasbrok of eiwitarme bietenpulp of havermoutbrok kunnen in gewelde (met warm water aangelengde) vorm aan het paard gegeven worden. De veelheid aan ruwe celstoffen daarin houden de darmen actief als er te weinig gras of hooi binnenkomt of als dat niet goed verteerd wordt door slecht kauwen. Om verstoppingen te voorkomen: kleine hoeveelheden op meerdere momenten op de dag verstrekken. Zet het paard tijdens het eten eventueel apart van andere paarden en geef het dier rustig de tijd om alles naar binnen te werken.
Bijvoeding met krachtvoer kan wenselijk zijn. Het normale krachtvoer kan voldoen, maar vooral slobber wordt graag gegeten door paarden met gebitsproblemen. Een scheutje olie door het voer kan wat extra energie geven. Overvoer het paard echter niet met krachtvoer als hij zijn ruwvoer slecht opneemt, want dat kan al snel leiden tot overgewicht, hoefbevangenheid en spijsverteringsproblemen. Ook voor het krachtvoer geldt weer: in kleine hoeveelheden voeren, in alle rust, en meerdere keren per dag. Blijf daarbij ruwvoer aanbieden. Ook al krijgt het paard er niet veel van weg, het is bevorderlijk voor de speekselproductie door het maken van de kauwbewegingen.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
