Mok is de verzamelnaam voor alle huidproblemen rond de kootholte. Mok kan zich uiten in slechts enkele korstjes in de kootholte tot grote natte ontstoken plekken die zich kunnen uitbreiden tot boven de kogel. Wanneer de ontsteking dieper in de huid doordringt, ontstaat er een ‘nat aspect’. De korsten worden vochtig en de plekken breiden zich meestal uit.De ontsteking is zeer pijnlijk, het gehele onderbeen is vaak dik en de paarden kunnen kreupelheid vertonen. Soms is de huid niet of nauwelijks aangetast maar is het been wel erg dik en pijnlijk. Er is dan sprake van een 'Einschuss'. Hierbij is er een lokale ontsteking van de bloed- en lymfevaten. Dit is een aandoening waarbij u zo snel mogelijk een dierenarts moet waarschuwen. Als er niet wordt behandeld, kan het been voor de rest van het leven dik blijven (het zogenaamde ‘olifantenbeen’). Dit komt doordat de afvoerende lymfevaten dan blijvend zijn aangetast. Bij een snelle behandeling is de prognose meestal goed.
Witte benen zijn gevoeliger voor mok dan bruine of zwarte benen. De ongepigmenteerde huid heeft minder weerstand dan bruine of zwarte. Ook paarden met veel behang op de benen zijn gevoeliger, omdat vuil en vocht langer in de vacht blijft zitten.
Oorzaak
Vaak ontstaat mok door een samenloop van omstandigheden; vuil in de kootholte, staan in een natte weide of een (vieze) vochtige stal. Door bepaalde planten of door irriterende stoffen in de bodem of het stalstrooisel ontstaan beschadigingen. Ook leverproblemen kan mok veroorzaken, waardoor de huid gevoeliger is voor licht. Daarnaast kan een allergie ook mok veroorzaken. Deze allergieën kunnen samen met leverproblemen d.m.v. bloedonderzoek worden opgespoord. Ook kan mok veroorzaakt worden door parasieten. Om dit vast te stellen is een afkrabsel noodzakelijk.
Ook kan een paard reageren op bepaalde planten in de wei, waardoor de (witte) huid van het paard gevoeliger wordt voor zonlicht. Dit proces wordt fotosensibiliteit of zonnebrand genoemd. Het tast de witte benen aan, maar soms ook andere witte lichaamsdelen.
Behandeling
De behandeling van mok bestaat uit het eenmalig wassen van de benen met een desinfecterende shampoo, bijvoorbeeld betadine, waarna ze goed moeten worden afgedroogd. In sommige gevallen (bij overgevoeligheid voor jodium) is het beter om met unicura-zeep te wassen. Het is van groot belang dat de korsten worden verwijderd, anders worden de korsten behandeld en niet de huid. Daarna de huid insmeren met mokzalf. Er zijn verschillende producten op de markt, raadpleeg eventueel de dierenarts! Soms is het verstandig de haren weg te scheren.
De behandeling daarna is afhankelijk van de mate van de mok en van de oorzaak.
De paarden moeten op stal worden gehouden als het vochtig weer is en ochtenddauw moet worden vermeden. Soms is een behandeling met een antibioticakuur noodzakelijk. Zorg in ieder geval voor een goede hygiëne: regelmatig uitmesten en zorgen voor voldoende bodembedekking.
Als de mok wordt veroorzaakt door een overgevoeligheid voor een bepaalde stof, dan kan het raadzaam zijn een allergietest of bacteriologisch onderzoek uit te voeren om zo de oorzaak van de mok vast te stellen.
Gerelateerde onderwerpen:
Terug naar:
