Langharig of kortharig, met of zonder hoorns, groot of middelgroot – met de van oorsprong Zwitserse Toggenburger is heel wat afgefokt. Zoveel zelfs dat de melkgeit met de markante kop wel zestig kleurschakeringen kent in het hele scala van lichtbruin en muisgrijs tot en met zwart.
Om de kleur aan te duiden worden – niet zo vreemd – melkhoudende dranken genoemd: van koffie verkeerd tot en met drinkchocolade. De uit St. Gallen afkomstige Toggenburgers hebben vele omzwervingen gemaakt, zowel in Nederland als in andere landen.
De Toggenburger heeft een vrij korte kop met een breed voorhoofd, een zeer goed ontwikkelde kaak en een brede bek. Het neusprofiel dient recht te zijn met een duidelijke insnijding onder de ogen. De koplengte gemeten van kruin tot lip dient 1/3 van de romplengte te zijn.
De Toggenburger heeft een in het oogspringend wit masker dat vanaf de stootknobbels tot aan de snuit duidelijk aan beide zijden zichtbaar is. De oren zijn wit omrand, met op de buitenkant een waarneembare bruine driehoek.
De uier is wellicht het meest besproken en kritische onderdeel van de geit. Hetgeen natuurlijk niet zo vreemd is voor een melkgeit. De uier bestaat uit twee gedeeltes die sterk, soepel en zacht aandoen. Het heeft voldoende lengte en breedte en is bevestigd aan een ophangband. De uier loopt vanaf de navel door tot zover mogelijk in de schaamstreek, heeft een brede basis en is goed ontwikkeld.
De zwarte toggenburger
Terug naar:
