Hyperlipemie, ofwel bloedvervetting, is de meest voorkomende stofwisselingsziekte bij ezels. Stress, pijn, transport en een plotselinge vermindering van de hoeveelheid voer kunnen de ziekte op gang brengen. Is een ezel te dik en moet deze vermageren, dan is het verstandig het voer geleidelijk aan te passen. Door de ezel niet meer dan 2 kg per maand te laten afvallen, kan hyperlipaemie worden voorkomen. Verder moet men stressfactoren (zoals vaccinaties, dieetveranderingen, spenen) zoveel mogelijk op verschillende tijdstippen laten plaatsvinden. een ezel met hyperlipaemie wordt in de loop van 2-10 dagen steeds slomer, eet niet meer en raakt uiteindelijk in coma. Soms is er sprake van speekselen en neusuitvloeiing. Bij het hyperlipemie-syndroom treden verder dyspnoe, uremie en aantasting van nieren en lever. Het sterftepercentage is 90-95 %.
De diagnose wordt gesteld met behulp van een bloedmonster. Bij hyperlipemie ligt er een wit laagje op het bloed. Dit laagje kan wel 30 % van het monster uitmaken. De witte laag bestaat uit vetten die in het bloed komen door plotselinge mobilisatie van het reservevet van het lichaam.
De therapie is gelijk aan de behandeling van hyperlipemie bij pony's en is afhankelijk van de ernst van de aandoening. Voor een patiënt die hyperlipemisch is (het totale lipidengehalte bedraagt 10-20g/l) wordt de volgende therapie aanbevolen : Een infuus: Ringers-oplossing met 5 glucose, waaraan 20.000-25.000 IE heparine zijn toegevoegd. Dagelijks 60IE protamine-zink-insuline (i.m., eenmalige dosis) Zolang het dier niet eet, zorgen voor een geforceerde voeding, 2 x per dag ongeveer 2 liter slobber met een neussonde. De slobber bestaat uit lijnzaad, grasbiks en maïsmeel. (1)
(1) www.donkey-sjot.be
Terug naar:
