Houders van paarden, schapen, koeien, geiten en varkens gebruiken voor de afrastering steeds vaker schrikdraad, veelal in combinatie met ander materiaal zoals palen, hekwerk en gaas. Schrikdraad, ook wel een stroomdraad genoemd, is iets anders dan prikkeldraad of puntdraad. Het gebruik van prikkeldraad is een ouderwetse methode van afrasteren. Het materiaal is niet meer van deze tijd, mede vanwege het gevaar op verwondingen. Rond weides waarin vluchtdieren worden gehouden, zoals paarden, is het zelfs absoluut af te raden.
Voor een weiland met uitsluitend schapen voldoet een afrastering van palen en schapengaas, maar zelfs dan kan het nuttig zijn een stroomdraad te plaatsen om te voorkomen dat schapen in het gaas gaan staan om bij takken te kunnen komen of hun kop door het gaas steken, zodat ze er met de hoorns achter blijven hangen. Dit zal met volwassen schapen niet zo gauw gebeuren, daarvoor zijn de mazen aan de onderkant van het schapengaas vaak te klein. Maar lammeren kunnen hun koppies er wel door steken. Tenzij het gaas fijnmazig is.
Bij het gebruik van een elektrische afrastering worden in veel gevallen diverse draden langs palen geleid en aangesloten op een schrikdraadapparaat. Vaak wordt een enkel lint of draad gespannen langs een bestaande afrastering van hout en/of gaas. Dit om te voorkomen dat er aan de afrastering van hout of gaas schade ontstaat. Of om er extra zeker van te zijn dat schapen, koeien, paarden, varkens of geiten binnen de afrastering blijven.
Stroomapparaat moet goed geaard ziijn
Het mechanisme van een elektrische afrastering is simpel: een spanningsgever brengt een hoge spanning over op een geleider. Elke seconde wordt er een bepaalde hoeveelheid energie afgegeven. Deze ‘’schokken’’ zijn voor mens en dier pas voelbaar als de stroom bij aanraking terug kan vloeien naar de spanningsgever. De aarde dient dan als geleider en daarom is het van groot belang dat een spanningsgever goed geaard is.
Paarden, schapen, geiten, koeien of varkens - ze stellen allemaal hun eigen eisen aan een afrastering en - in geval van een elektrische afrastering - aan de hoeveelheid draden en linten en de spanning die daarop komt te staan. Die hoeveelheid spanning is ook van belang om ongelukken met het schrikdraad of stroomdraad te voorkomen.Heel wat schapen zijn al omgekomen doordat ze in een elektrische afrastering verstrikt zijn geraakt waarop onvoldoende spanning stond. Elke afrastering vergt een geregelde controle. Ook een elektrische afrastering.
Zie hieronder bijlage Veiligheidsinstructie elektrische afrastering.
Bliksem en elektrische afrastering
Bijzondere aandacht verdient de elektrische afrastering in geval van onweer. Vooral in het open veld loop je risico op een inslag. De bliksem zoekt altijd de gemakkelijkste weg naar de grond. Aangezien een schrikdraadapparaat altijd aan aardeverbonden is met een draad, werkt deze als een soort antenne in het veld. Een netstroom apparaat hangt vervolgens ook nog eens aan het electriciteitsnet, dat ook via een aardpen met aarde verbonden is.
Het beste is om een schrikdraadapparaat bij bliksem af te koppelen van het lichtnet. Verder is het mogelijk in de afrastering een bliksemafleider op te nemen. Deze kun je het beste op het uiterste eind van de afrastering monteren met een aparte aardpen. Een bliksemafleider is geen bescherming tegen een inslag, maar zorgt ervoor dat de overspanning in de lucht voorafgaand aan een inslag weg- of afgevoerd wordt.
Met een oplopende spanning in de lucht bij dreigend onweer, voorkom je met een bliksemafleider dat boven jouw perceel een te grote overspanning ontstaat, met bliksem als gevolg. Als er boven het perceel door wat voor oorzaak dan ook, toch een ontlading plaatsvindt, dan helpt een bliksemafleider daar niet meer tegen. Dan wordt alles verwoest wat met het draad verbonden is.
Apparaten met een ingebouwde bliksemafleider werken onvoldoende, omdat de achterliggende elektronica door de statische lading toch geraakt wordt. Apparaten waar thyristoren op de uitgang zitten, die een soortgelijke functie hebben als een bliksemafleider, zijn altijd minder effectief dan een aparte bliksemafleider in de afrastering.
Kijk ook in het magazine archief:
Terug naar:
