Voor een beter begrip van de bloedluis (Dermansyssus gallinae), ook wel bloedmijt of vogelmijt genoemd, is het goed te weten dat we hier te maken hebben met een 1 millimeter kleine parasiet
- die zich in korte tijd explosief kan voortplanten (een nieuwe generatie ontwikkelt zich in 7 dagen),
- die zich overdag schuil houdt in naden en kieren van het hok,
- die 's nachts tevoorschijn komt en zich voedt met het bloed van kippen en andere vogels,
- die wel tien maanden kan overleven in een leeg dierenverblijf,
- die zich ook kan voeden met bloed van zoogdieren,
- maar die bloed van vogels nodig heeft om zich te kunnen voortplanten
- die ziektes kan overbrengen.
Een besmetting met bloedluis kan bij kippen en ander gevogelte bloedarmoede veroorzaken. Bovendien kunnen de bloedluizen salmonella overbrengen. Vogelmijten kunnen ook drager zijn van de bacterie Pasteurella multocida die pasteurellose (vogelcholera) veroorzaakt. Ook is de bacterie E. Rhusiopathiae aangetoond die vlekziekte veroorzaakt die bij de mens huidontstekingen geeft en bij kippen naast huidproblemen zeer hoge uitval tot gevolg kan hebben. Tevens is het virus dat vogelpokken veroorzaakt, overdraagbaar via de bloedluizen.
Onder optimale omstandigheden produceren volwassen mijten acht eieren per dag. Na 2 tot 3 dagen zijn deze eieren larven. De larven leven 1 tot 2 dagen waarna ze verpoppen tot protonimph. Dit zijn de kleine witte luisjes die voor het eerst bloed gaan zuigen bij de vogels. Zij verpoppen tot deutonimph en later tot volwassen vogelmijt.
De optimale temperatuur voor een mijt is 25ºC–37ºC, de optimale temperatuur voor larvale ontwikkeling is 25ºC. Mijten produceren eieren tussen 5ºC en 45ºC, De meeste eieren produceren ze bij 20ºC en 70% relatieve vochtigheid.
Belangrijk kenmerk van de bloedluis is dat deze mijten erg hardnekkig zijn en lastig te bestrijden. Wie denkt een uitbraak onder controle te hebben ziet ze, zodra de omstandigheden weer goed zijn, direct weer.
Zelfs nadat ze met insecticide gedood zijn kunnen ze weer opleven. Dit alles vergt een speciale aanpak (zie artikel over bestrijding van bloedluis) met nadruk op preventie en het geregeld herhalen van maatregelen.
Gerelateerde artikelen:
