Ondanks de problemen die risicovolle dieren met zich meebrengen, kiezen houders doorgaans heel bewust voor de aanschaf van dergelijke dieren. Een deel van deze groep is weinig vatbaar voor verandering. Dat blijkt uit het onderzoek ''Liefde maakt blind?'' van Vincent Pompe, Hans Hopster, Marjolein van Dieren, verbonden aan het Lectoraat Welzijn van Dieren, Hogeschool VHL, Leeuwarden.
Het onderzoek is gehouden omdat in Nederland veel dieren worden aangeschaft die meer dan gemiddeld moeilijk te houden zijn. Denk aan honden met erfelijke afwijkingen of exoten. Het houden van deze dieren brengt ongewenste risico’s met zich mee op het gebied van dierenwelzijn en gezondheid. Om meer inzicht te krijgen in de beweegredenen van mensen die kiezen voor dergelijke dieren, heeft het ministerie van Economische zaken het Lectoraat Welzijn van Dieren van Hogeschool Van Hall Larenstein (Leeuwarden) benaderd. Met de informatie uit het onderzoek zou de betreffende groep mensen beter bereikt kunnen worden met voorlichting over risico’s en alternatieven.
Aanschaf komt voort uit behoefte van dierhouder, niet uit de behoefte van het dier
De onderzoekers namen online een enquete af, ze interviewden dierhouders en organiseerden een workshop. Over de gehele linie lijken de respondenten zich sterk bewust te zijn van de diverse aspecten die een rol spelen bij de overweging om een dier aan te schaffen, aldus de onderzoekers. Ze doen dat vanuit de behoefte aan structuur, affectie, en sociale cohesie en vanuit fascinatie voor het dier en de prestaties die het levert. Allemaal behoeften van de dierhouder zelf. Ook spelen ‘bekendheid met het dier’ en ‘de positieve waardering van anderen’ een rol bij de aanschaf. De houders van risicovolle dieren zijn positief over hoe het houden van hun dier uitpakt in de praktijk.
Ook uit interviews met een aantal houders van risicovolle dieren blijkt dat hun welzijnsoriëntatie duidelijk diergericht is met de nadruk op de specifieke behoefte van de soort. Daarnaast blijkt dat de reden voor het aanschaffen van een rasdier of exoot duidelijk in het affectieve vlak ligt.
Vier persoonlijkheidstypes: de eigengereide, de afwachtende, de scepticus en de pro-actieve
De onderzoekers onderscheiden verder vier persoonlijkheidstypes:
- de ‘eigengereide’ die de dingen zelf wil doen en niet graag ziet dat anderen zich ermee bemoeien;
- de ‘afwachtende’ die een tekort heeft aan besluitvaardigheid en daadkracht en daarom een duwtje in de rug nodig heeft om met nieuwe ontwikkelingen mee te doen;
- de ‘scepticus’ die weliswaar open staat voor informatie, maar overtuigd wil worden met bewijzen;
- de ‘proactieve’ dierhouders die graag als eerste met nieuwe ontwikkelingen aan de slag gaan en dat graag in nauwe interactie met anderen doet.
Gevorderde dierhouders weinig vatbaar voor verandering
Vooral de gevorderden blijken een moeilijke groep: ''hun plooibaarheid is geringer omdat het gedrag doorgaans meer ingebed is. Gevorderden zijn doorgaans behoudender en staan daarom gereserveerder tegenover veranderingen. Voorlichting moet dan ook niet zozeer gericht zijn op vervanging maar meer op verfijning omdat verandering hierbij minder radicaal is en meestal stapsgewijs gaat. Met verfijning wordt bedoeld dat handelingsperspectieven worden aangeboden waarmee de houder zijn gedrag kan aanpassen ten voordele van het welzijn van het dier. Dit kan door openheid te vragen voor betere huisvesting en voeding. Maar ook dat men binnen het favoriete ras minder zuiverheid accepteert.''
Redactie Levende Have/ Bron: http://edepot.wur.nl/265958
